مقایسه تاثیر تحریک الکتریکی مستقیم مغز و درمان نگهدارنده متادون بر تنظیم هیجان، تحمل پریشانی وکاهش ولع در افراد با اختلال مصرف مواد

مقدمه: مشکلات هیجانی، پریشانی روان­شناختی و  ولع مصرف از عوارض ناشی از مصرف مواد است. هدف این پژوهش مقایسه تاثیر تحریک الکتریکی مستقیم مغز  و درمان نگهدارنده متادون بر کاهش ولع، تنظیم هیجان و تحمل پریشانی در افراد با اختلال مصرف مواد افیونی بود. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری شامل کلیه افراد پذیرش شده در مراکز درمانی ترک اعتیاد شهر همدان در سال ۱۳۹۸ بودند که ۴۰ نفر به صورت نمونه­گیری در دسترس و داوطلبانه در قالب دو گروه آزمایش متادون درمانی (۱۳ نفر)، تحریک الکتریکی مغز (۱۳ نفر)  و یک گروه کنترل (۱۴ نفر) انتخاب شدند. داده ها با استفاده مقیاس های دشواری در تنظیم هیجان، تحمل پریشانی و  سنجش وسوسه مواد پس از ترک جمع آوری شد. داده­ها با روش تحلیل کوواریانس تحلیل شد. یافته­ها: نتایج نشان داد که تحریک الکتریکی تاثیر معناداری در ولع مصرف، تنظیم هیجان و تحمل پریشانی داشت (۰۵/۰p< ).  متادون درمانی بر کاهش ولع و تنظیم هیجان موثر بود اما بر تحمل پریشانی تاثیر نداشت. در مقایسه بین دو گروه آزمایش در کاهش ولع، تفاوت معنادار مشاهده نشد (۰۵/۰p> ) اما اثر تحریک الکتریکی بر تنظیم هیجان، بیشتر بود. نتیجه­گیری: با توجه به تاثیر بیشتر روش تحریک الکتریکی، بر تنظیم هیجان و تحمل پریشانی، می­توان از آن به عنوان یک درمان موثر و مکمل، در کنار درمان­های معمول اختلال مصرف مواد و پریشانی هیجانی ناشی از آن بهره برد.

Keywords:

تحریک الکتریکی مستقیم مغز , درمان نگهدارنده متادون , تنظیم هیجان , تحمل پریشانی , ولع مصرف مواد