مصطفی بحری

عقد وقف یکی از عقود معینی است که در قانون مدنی به آن اشارهشده و همچنین دارای سابقه طولانی در شرع میباشد. آمده استکه نخستین صدقه در اسلام زمینهای مخیریق است که مخیریق آنها را با وصیت در اختیار پیامبر اکرم (ص) گذاشت و پیامبر آنها را وقف کرد.۱در این عقد واقف اموالی را از تصرف خود خارج میکند و منافع آن در راه های خداپسندانه مورداستفاده قرار میگیرد. ازجمله اموالی که مورد وقف واقع میشوند، اراضی میباشند.پس از انعقاد عقد وقف،متولی میتواند در چارچوب قانون،این اراضی را به اشخاص ثالث اجاره دهد.پس از انعقاد عقد اجاره،ممکن است اشخاص ثالث در این اراضی اقدام به احداث اعیانینمایند.علیرغم اینکه عرصه های این اعیان، وقفی هستند لیکن برای مستاجرین اراضی وقفی حقوقی به وجود می آید که در قوانینموجود این حقوق به عنوان »حقوق مکتسبه « نامبرده شده است که ازجمله این حقوق میتوان به حق تملک اعیان،حق زارعانه اشاره کرد. ضمن اینکه در قوانین نیز به رعایت این حقوق اکتسابی و محترم بودن آن اشاره شده است مانند قانون ابطال اسناد و فروش رقبات،آب و اراضی موقوفه.

وقف، اراضی استیجاری ، مستاجرین اراضی وقفی