جبرائیل صفرعلیزاده - کارشناسی مدیریت و برنامه ریزی آموزشی دانشگاه پیام نور، اهر، ایران
فاطمه نقی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه پیام نور، اهر، ایران
فریبا حضرتی اول - کارشناسی مدیریت و برنامه ریزی آموزشی دانشگاه پیام نور، اهر، ایران

این مقاله به بررسی روش یادگیری مبتنی بر بازی پرداخته و با روشی توصیفی و مروری، مزایا و معایب هوش مصنوعی و نحوه به کارگیری آن در تدریس مبتنی بر بازی را مورد بررسی قرار داده است. یادگیری مبتنی بر بازی به وام گرفتن برخی از اصول بازی و به کارگیری آنها در زندگی واقعی برای یادگیری و پیشرفت اشاره دارد. روانشناسی انگیزشی درگیر در یادگیری مبتنی بر بازی به دانش آموزان اجازه می دهد تا با مواد آموزشی به شیوه ای بازیگوش و پویا درگیر شوند. یادگیری مبتنی بر بازی همچنین یک تکنیک یادگیری فعال است که در آن از بازی ها برای تقویت یادگیری دانش آموزان استفاده می شود. در اینجا، یادگیری از انجام بازی حاصل می شود و تفکر انتقادی و مهارت های حل مسئله را ارتقا می دهد. ویژگی های یادگیری مبتنی بر بازی از تمرین های رقابتی استفاده می کند، یا دانش آموزان را در مقابل یکدیگر قرار می دهد یا آنها را وادار می کند که خودشان را به چالش بکشند تا آنها را برای یادگیری بهتر برانگیزد. بازی ها اغلب دارای یک عنصر فانتزی هستند که بازیکنان را از طریق خط داستانی درگیر یک فعالیت یادگیری می کند. از طرف دیگر، هوش مصنوعی شخصی سازی برنامه ها و دوره های آموزشی دانش آموز را افزایش می دهد، با کمک به دانش آموزان در بهبود نقاط ضعف و تقویت مهارت های خود، تدریس خصوصی را ارتقا می دهد و بازخوردهای سریع بین معلمان و دانش آموزان را تضمین می کند. فناوری هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی می تواند برای تجزیه و تحلیل داده ها بسیار کارآمدتر مورد استفاده قرار گیرد. این می تواند به ایجاد مدل ها و الگوریتم های پیش بینی برای پردازش داده ها و درک نتایج بالقوه روندها و سناریوهای مختلف کمک کند.

هوش مصنوعی، یادگیری مبتنی بر بازی، یادگیری نوین