رابطه آموزش مجازی با سازگاری تحصیلی در دانش آموزان دختر در دوران کرونا

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه آموزش مجازی با سازگاری تحصیلی در دانش آموزان دختر در دوران کرونا بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان مدارس اصفهان در سال ۱۴۰۰ تشکیل دادند، روش نمونه گیری در این تحقیق براساس نمونه گیری با توجه به گستردگی جامعه نمونه گیری تصادفی طبقه ای مبتنی بر سهم جامعه در هر مدرسه بود که با استفاده از جدول مورگان حجم نمونه تعداد ۱۰۰ نفر انتخاب گردید. همچنین برای گردآوری اطلاعات پرسشنامه های سازگاری تحصیلی بیکر و سریاک (۱۹۸۴) و پرسشنامه یادگیری الکترونیکی واتکین و همکاران(۲۰۰۴)، به کار برده شد. داده های پژوهش با استفاده از بسته آماری برای علوم اجتماعی نسخه ۲۲ در سطح توصیفی و استنباطی تحلیل شده است. نتایج پژوهش حاکی از وجود رابطه مستقیم و معنی دار بین آموزش مجازی با سازگاری تحصیلی در دانش آموزان دختر در دوران کرونا بود و با توجه به یافته های پژوهش بین متغیرهای آموزش مجازی و سازگاری تحصیلی رابطه مستقیم وجود دارد و به عبارتی استفاده از آموزش مجازی، سازگاری تحصیلی دانش آموزان را افزایش می دهد.

Keywords:

آموزش مجازی , سازگاری تحصیلی , دانش آموزان دختر