تاثیر همکاری معلمان و کادر آموزشی در بازدهی فعالیتهای پرورشی مدارس

آموزش وپرورش نقطه ی شروع شخصیت سازی دانش آموزان است و نباید از مسائل آن به طور سطحی عبور کرد، بنابراین تدوین برنامه های آموزشی و پرورشی باکیفیت بالا و مناسب باید در اولویت برنامه های دولتمردان و همه مسئولان و مردم قرار بگیرد. درخواست بنیانگذاران امور تربیتی پس از انقلاب، هرگز جدایی آموزش از پرورش نبود. آنان میخواستند آموزش به تربیت و پرورش نسلی با ایمان و متعهد بینجامد؛ اما این خواست هرگز در ساختار برنامه درسی جای نگرفت و معلم و کتابهای درسی رسالت آموزش و مربی پرورشی رسالت تربیت را عهده دار شدند؛ بنابراین بررسی چگونگی برنامه های عرضه شده پرورشی و ارزیابی و آسیب شناسی این فعالیتها ضرورت دارد. این کار میتواند جایگاه فعالیتهای پرورشی را در نظام آموزش وپرورش رسمی کشور شرح دهد و راهکارهای سودمندی برای افزایش بازدهی با استفاده از ظرفیت کادر آموزشی و معلمان عرضه کند. در این مقاله از این فعالیتها با عنوان فعالیتهای فرهنگی و هنری، پرورشی یا تربیتی یاد میشود. این دسته از فعالیتها که معمولا از سوی واحد پرورشی مدارس ارائه میشود شامل: مجموعه ای از برنامه های هنری، دینی، ورزشی، علمی و... است که خارج از برنامه درسی دانش آموزان تنظیمشده است. با توجه به کمبود نیروی معاون و مربی پرورشی باید راهکار رفع کمبود را در ظرفیت بینظیر معلمان جستجو کنیم. اگر به توان معلمان خود ایمان داشته باشیم، مدارس ما همواره در مسیر پیشرفت و پیشبرد اهداف آموزشی و پرورشی گام بر خواهد داشت.

Keywords:

پرورشی , مدارس , معلمان , کادر آموزشی