یک رویکرد جدید از مهندسی شهرسازی و معماری ماندگار مبتنی بر مصالح ساختمانی سنتی

با توجه به رشد جمعیت و سکونت شهری امروزه ساختمانها بخشی از محیط زیست ما را تشکیل میدهند و بخش زیادی از آلودگی های زیست محیطی را ایجاد می کنند. البته نمیتوانیم ساخت و ساز را متوقف کنیم ولی با تفکر و برنامه ریزی دقیق ، می توان ساختمانهایی ساخت که کمترین تاثیر منفی را بر محیط زیست داشته باشد. استفاده از چوب و خشت و آجر به عنوان مصالح پایدار یکی از ایده های برنامه ریزی و طراحی برای ساخت چنین ساختمانهایی است. بنابراین لازم است ویژگی های معماری پایدار خلاصه وار مورد بررسی قرار گیرد و سپس اطلاعاتی راجع به مصالح پایدار و ویژگی های آن که از جمله می توان به قابل بازیافت بودن ،توجه به منشا مصالح ، ظرفیت حرارتی ، روش تولید ، طول عمر و بوم آورد بودن و ...اشاره کرد و مورد تحلیل و بررسی قرار داد. در این تحقیق سعی بر آن بوده است از مصالح سنتی که ویژگی های معماری پایدار را رعایت کرده از جمله آجر و خشت و چوب مورد تحقیق و تحلیل قرار گیرد تا برای رفع معایب این مصالح و روی آوری مجدد به بهره بری از آنها راهی باشد تا در جهت کاهش آلودگی های زیست محیطی گامی برداشته شود.