پدرام سعیدی زند - کارشناسی ارشد شهرسازی دانشگاه اراسموس هلند
امیر روحی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی حمل و نقل دانشگاه صنعتی شریف
رضا بزرگمهرنیا - کارشناسی ارشد برنامه ریزی حمل و نقل دانشگاه بین المللی قزوین
الهام فلاح منشادی - دانشجوی دکتری شهرسازی دانشگاه تهران

مقاله حاضر به بررسی استفاده از دوچرخه به خصوص دوچرخه همگانی به عنوان یک مود مکمل حمل و نقل همگانی در شهرهایی که دارای شیب زیاد هستند می پردازد. در این مقاله روش های یکپارچه سازی دوچرخه همگانی و حمل و نقل همگانی(شامل مترو و اتوبوس) ارائه شده است و مراحل ترکیب این دو مود به طور دقیق ارائه شده است. برای این کار، پس از برداشت اطلاعات مبدأ- مقصد و متغیرهای اقتصادی و اجتماعی استفاده کنندگان دوچرخه همگانی مدل های تولید، توزیع و تخصیص ترافیک دوچرخه ساخته و بر اساس ان طراحی شبکه و پیش بینی های آینده استفاده از دوچرخه انجام می گردد. در این میانمسیرهای شیبدار به عنوان یک فرصت(نه تهدید) برای گسترش شبکه دوچرخه همگانی مورد بررسی قرار گرفته. استفاده از شیب در بسیاری موارد می تواند فرد دوچرخه سوار را بدون حتی رکاب زدن به مقصد خود برساند به شرطی که طراحی دقیق و هوشمندانه ای در سیستم ارائه دوچرخه همگانی و مدیریت این وسیله حمل و نقل پاک به عنوان یک مود مکمل برای حمل و نقل همگانی انجام گردد.

دوچرخه همگانی، حمل و نقل همگانی، مسیر شیبدار