فاطمه عشق آبادی - آزمایشگاه تخصصی بیوسرامیک و ایمپلنت، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران
زهرا محمدی - آزمایشگاه تخصصی بیوسرامیک و ایمپلنت، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران
عبدالرضا شیخ مهدی مسگر - آزمایشگاه تخصصی بیوسرامیک و ایمپلنت، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران

بافت عصب پیچیده ترین بافت در سیستم بدن است. بازیابی عملکرد یک سیستم عصبی آسیب دیده به دلیل پیچیدگیسیستم و توانایی محدود آن در بازسازی، همواره یک چالش بودهاست. همچنین موانع متعددی در روند ترمیم سیستم عصبیمرکزی (CNS) و محیطی (PNS) وجود دارد. تاکنون درمان بالینی موثری برای آسیب های CNS مطرح نشده است و بیشترتلاش ها بر روی تثبیت و پیشگیری از آسیب تمرکز یافته اند. درمان آسیب های مربوط به PNS، از نوع اتوگرافت و آلوگرافتاست که محدودیت هایی دربردارد. مهندسی بافت عصب زمینه ای امیدوارکننده برای درمان آسیب های عصبی است. داربستیکی از اجزای اصلی مهندسی بافت و بستری برای رشد سلول است. در این مقاله، به بررسی ویژگی های مورد نیاز برایداربست عصبی، بیومواد مورداستفاده برای این کاربرد، روشهای تولید داربست عصبی و تحویل عوامل رشد عصبی از طریقداربست و نیز چالش های تهیه داربست عصبی پرداخته می شود.

مهند سی بافت عصب، داربست عصبی، سیستم عصب مرکزی، سیستم عصب محیطی، بیومواد، ساخت داربست، عوامل نوتروفیک، پیوند عصب، کاندوئیت عصبی، الکتروریسی