محمود محمدی - استادیار پژوهش ، بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان چهارمحال و بختیاری ، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی ، شهرکرد، ایران

تغییر اقلیم یه معنی تغییر چشمگیر و طولانی مدت در پراکنش الگوهای جوی در بازه های زمانی متفاوت گفته می شود. آنچه تغییر کنونی آب و هوا را متمایز می کند این واقعیت است که زمین با سرعت بیشتری نسبت به هر زمان دیگری در حال گرم شدن است و انسانها نقش مهمی در این روند ایفا کرده اند. انسان باسوزاندن سوختهای فسیلی ، تخریب جنگلها، و ایجاد مزارع و راهسازی ، تولید سیمان از سنگهای آهکی ، تولید مواد شیمیایی سنتزی ، زمینه افزایش گازهای گلخانه ای را فراهم آورده است . گازهای گلخانهای بدلیل افزایش پایداری انرژی دراتمسفر باعث ازدیاد دمای کره زمین وتسریع در تغییر اقلیم شده اند و باعث اثر گلخانه ای شده اند. تغییرات آب و هوایی عاملی است که به تشدید تهدیدها می انجامد و همینطور می تواند به چالشهایی که اکنون با آن مواجه هستیم از بیماریهای مسری گرفته تا شورشها سرعت بخشد، و چالشهایی برای آینده تولید کند. تغییر آب و هوا نه تنها یک معضل جهانی بلکه ، تهدیدی برای امنیت داخلی همه کشورها بویژه کشورهای در حال توسعه و مناطقی که آسیب پذیرتر بوده و برنامه های سازگاری و تطبیق و مقابله با شرایط یاد شده در انها ضعیف می باشد به حساب می آید. در این مقاله اثرات تغییر اقلیم بر بخش های مختلف از جمله منابع آب، کشاورزی ، جنگل امنیت غذایی و امنیت ملی پایدار مورد بررسی قرار گرفت . همچنین علاوه بر وضعیت تغییر آب و هوایی در ایران بر لزوم اجرای روشهای موثر برای سازگاری با تغییر اقلیم تاکید شد.

تغییر اقلیم ، خشکشالی ، بارندگی ، امنیت غذایی