بررسی تقاضای دریفت پسماند در قابهای فولادی با مهاربند همگرای ویژه

جابجایی های ماندگار طبقات یک سازه دریفت های پسماند آن سازه را به وجود می آورند که در پایان یک تحریک لرزه ای باقی میمان ند. قابهای مهاربندی همگرای ویژه به عنوان یک سیستم سازه ای متداول در مناطق با لرزه خیری بالا مورد استفاده قرار میگیرند. در زلزله های شدید، مهاربندها با استفاده از تسلیم شدن در کشش، و کمانش در فشار پاسخ غیرخطی سازه را بوجود می آورند و انرژی زلزله را مستهلک میکنند. این سیستم سازهای به دلیل کمانش مهاربندها تغییرمکانهای پسماند قابل توجهی دارد. با وجود اهمیت بالای دریفت پسماند برای قضاوت در مورد عملکرد، ایمنی و توجیه اقتصادی تعمیر یک سازه، آیین نامه های لرزه ای فعلی در مرحله طراحی سازه به دریفت پسماند سازه توجه ندارند. به دلیل اهمیت بالای دریفت پسماند، FEMA-P۵۸ و محققین مختلف برای پیشبینی دریفت پسماند با استفاده از حداکثر دریفت بین طبقه ای واقعی روشهایی را ارائه دادهاند. بخشی از این تحقیقات بر روی سازه های یکدرجه آزادی و بخشی دیگر بر روی سازه های چند درجه آزادی انجام شده است. لازم به ذکر است که این روشها بیشتر برای پیشبینی حداکثر دریفت پسماند در قابهای خمشی مورد استفاده قرار میگیرند. بنابراین، به نظر میرسد که با توجه به اهمیت دریفت پسماند و همچنین، قابل توجه بودن دریفت پسماند در قابهای فولادی دارای مهاربندهای همگرا، بررسی دقت روشهای پیشبینی دریفت پسماند در این سیستم سازهای لازم میباشد. در این پژوهش، دقت روشهای پیشبینی حداکثر دریفت پسماند برای پیشبینی این پارامتر در سازه های فولادی با مهاربند همگرای ویژه با توجه به تغییر تعداد طبقات سازه بررسی میشود و در نهایت یک روش بهینه پیشنهاد میشود.

Keywords:

دریفت پسماند , مهاربندهای همگرای ویژه , دریفت بین طبقه ای , روشهای تقریبی.