پیام اشتری - دانشیار، گروه عمران، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
رامین ناصری - دانشجوی دکترای سازه، گروه عمران، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران

تیر با مقطع کاهش یافته (RBS) یکی از متداولترین اتصالات خمشی در قابهای فولادی میباشد. با این حال، این نوع اتصال دارای محدودیتهایی از قبیل امکان کمانش جان تیر در جابجاییهای زیاد میباشد که این امر به نوبه خود موجب افت مقاومت در دورانهای بالای تیر میشود. اتصال جدید تیر با بال لوله ای (TFB) نوع جدیدی از اتصال خمشی است که علاوه بر رفتار لرزه ای پایدار و قابل قبول، محدودیتهای اتصال RBS متعارف را ندارد. در این تحقیق، علاوه بر مقایسه رفتار لرزه ای دو اتصال RBS وTFB، برخی از پارامترهای موجود در اتصال TFB بررسی شده است. نتایج حاصله نشان داد که کاهش ضخامت ورقهای پیوستگی به نصف ضخامت بال تیر، علاوه بر کاهش میزان مصالح مصرف شده، تغییری در رفتار لرزه ای اتصال ایجاد نکرد. همچنین اتصال عضو فیوزی (لوله) به جان تیر باعث افزایش مقاومت و شکل پذیری اتصال شده است.

اتصالات خمشی فولادی، تیر با بال لوله ای، ورق های پیوستگی، تحلیل المان محدود.