مطالعه موردی تشخیص آسیب های سازمانی با توجه به نوع شیوه مدیریت منابع انسانی

چکیده کارکنانی که به دنبال ثبات هستند و آنها را برای چندین دهه حفظ می کنند. از طرف دیگر، جابجایی کم کارکنان می تواند یک مانع نوآوری باشد که برای بقا و رقابت در درازمدت لازم است. این مطالعه به بررسی میزان شیوه های مدیریت منابع انسانی (HRM) انتخاب سیستماتیک، آموزش گسترده، ارزیابی عملکرد، جبران نسبی بالا وتوانمندسازی - به طور همزمان میزان آسیب های بعدی در سطح سازمانی را پیش بینی کرد. روش ها: به طور خاص،ارتباط بین این شیوه های مدیریت منابع انسانی (که از طریق پرسشنامه در محل توسط ناظران مستقل ارزیابی شده است) با نرخ آسیب سازمانی جمع آوری شده توسط یک آژانس نظارتی ملی یک و دو سال بعد مدل سازی شد. این ازمایش در تعداد محدودی از واحدهای مختلف در شهرداری شیراز مورد بررسی قرار گرفت . نتایج نشان داد که پس از کنترل ریسک در سطح صنعت، اندازه سازمان و چهار روش دیگر HRM، تنها توانمندسازی نرخ آسیب های سطح سازمانی کمتری را پیش بینی کرد. کاربردهای عملی: یافته های حاصل از مطالعه حاضرپیامدهای مهمی برای طراحی سیستم های HRM و سیاست ها و شیوه های سطح سازمانی با ایمنی بهتر کارکنان مرتبط است.

Keywords:

مدیریت منابع انسانی , صدمات , امنیت شغلی , توانمندسازی فرد