نقش محله محوری در مدیریت شهری (مطالعه موردی منطقه 9 اصفهان)

رشد فزاینده ابعاد شهرنشینی و شکل گیری مقیاس های جدیدی از رشد شهری در چند دهه اخیر در کشور موجب شده است که شهر و شهرسازی و برنامه ریزی و مدیریت شهری با چالش های نوینی مواجه گردد چرا که به دلیل گستردگی ابعاد و تغییر در ماهیت مسائل شهری و پیچیدگی این مسائل جامع نگری و توجه به ابعاد و جنبه های مختلف مسئله به منظور حل پایدار آنها را اجتناب ناپذیر ساخته است بنابراین لازم است که برنامه ریزی و مدیریت شهری در کشور ما بیش از هر زمان دیگری به سطوح پایین و ابعاد ملموس زندگی شهری توجه کند. برنامه ریزی و مدیریت شهری از خرد ترین واحد یعنی محله باید شکل گیرد. محله محوری مبتنی بر نقش مشارکتی مردم و اجتماعات محلی است و با مشخصه هایی چون مشارکتی بودن، رویکرد فرآیندی به برنامه ریزی، افزایش کنترل مردم بر معیشت و زندگی روزمره و ارائه طرحها و برنامه های که ارتباط و وابستگی بیشتری با نیازها و شرایط محیطی و اجتماعی محلی دارد به عنوان الگوی مطلوب در برنامه ریزی و مدیریت شهری تلقی شده و ضرورت دارد که برنامه ریزان و مدیران شهری به صورت یک ضرورت تلقی گردد. هدف در این پژوهش، بررسی نقش محله محوری در مدیریت شهری است که به صورت موردی موضوع را در منطقه 9 اصفهان که یکی از مناطق غربی کلان شهر اصفهان است مورد مطالعه قرار می دهد. 245 خانوار از جمعیت این منطقه به عنوان نمونه آماری از طریق فرمول کوکران انتخاب شد. و پرسشنامه به صورت تصادفی در تمامی محلات توزیع گردید. پژوهش حاضر از نوع توصیفی و موردی، تحلیلی بوده که از روش های مصاحبه، پرسشنامه، مشاهده میدانی و مطالعات کتابخانه ای برای جمع آوری اطلاعات و از نرم افزارGIS و CAD و Excel به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شده است. از نتایج آن می توان به تمایل مردم محله به شرکت در فعالیت های گروهی و تصمیم گیری های سطح محله خود و همچنین توزیع خدمات نامناسب با خواسته و ساکنان محله ها و ایجاد نظام مشارکت محله ای و مبنا قرار دادن محله در برنامه ریزی ها و... اشاره کرد.

Keywords:

محله محوری , محله , مشارکت , مدیریت شهری , منطقه 9