عیسی جوکار سرهنگی - استادیار گروه جغرافیای دانشگاه مازندران بابلسر، پردیس دانشگاه مازند
سید جابر قنبریان - دانشجوی کارشنا

در چند دهه اخیر، انسان بدون توجه به توان زیست محیطی مناطق به تخریب محیط های طبیعی پرداخته و ادامه پایدار حیات طبیعی را با مشکل مواجه کرده است. شناخت وضعیت موجود و برنامه ریزی برای توسعه آینده مناطق نیازمند شناخت دقیق قابلیت های زیست محیطی آنهاست. با توجه به اینکه محیط طبیعی بستر تمام فعالیت های انسانی بوده و تاثیر زیادی بر استقرار شهرها و میزان جمعیت پذیری آنها دارد، این تحقیق به منظور پهنه بندی مناطق مناسب برای توسعه شهری بر اساس شاخص های زیست محیطی در سطح شهرستان نور انجام گرفته است. برای این منظور مدل ارزیابی توان محیطی توسعه شهری بر اساس داده های موجود و شرایط خاص ناحیه ای در محیط GIS اجرا شده است. از میان مدل های فضایی پهنه بندی و مکان یابی از روش شاخص های وزنی استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که از مجموع مساحت شهرستان نور که معادل 265131 هکتار است 78/20 درصد در پهنه ی مناسب، 93/47 درصد در پهنه ی متوسط و 29/31 درصد در پهنه ی نامناسب کاربری توسعه شهری قرار گرفته است.

عوامل زیست محیطی، GIS ، پهنه بندی، شهرستان نور