پرویز حسین طلائی - عضو هیات علمی گروه تاریخ دانشگاه شهید باهنر کرمان

ساسانیان از همان ابتدا برخلاف اشکانیان در قبال امپراتوری روم سیاست تهاجمی را در پیش گرفتند. درواقع آن ها در پی بازپس گیری سرزمین های اجدادشان تا سواحل مدیترانه بودند. به خاطر همین سیاست بود که اردشیر بابکان توانست سرزمین هایی از خاور نزدیک را در اواخر حکومتش به ایران ضمیمه کند. با روی کار آمدن شاپور اول، رومی ها حملاتی را به خاطر بازپس گیری مناطق از دست رفته به شرق ترتیب دادند که منجر به نبرد ادسا گردید. یافته های این پژوهش که براساس اسناد و گزارش های تاریخی و با روش توصیفی- تحلیلی صورت گرفته، نشان از آن دارد که در این آوردگاه، امپراتور روم به اسارت ساسانیان درآمد و به خاطر خلاء قدرتی که در خاور نزدیک به وجود آمده بود، مدعیانی مانند ماکریانوس و پسرانش و همینطور اذینه حاکم پالمیرا در این منطقه سر برآوردند. امپراتوران رومی با توجه به اغتشاشاتی که پس از اسارت والرین در غرب و خاور نزدیک به وجود آمده بود، در ابتدا با حمایتی که از حاکمان پالمیرا انجام دادند توانستند اوضاع را در این منطقه به قبل از نبرد ادسا بازگردانند، اما در ادامه حکومت پالمیرا را نیز سرکوب نموده و قدرتشان را در این منطقه احیا کردند.

خاور نزدیک, نبرد ادسا, شاپور اول, والرین, ماکریانوس, اذینه