رویکردی تحلیلی بر چگونگی تحقق توسعه پایدار زمین شهری با تاکید بر نحوه مالکیت و فرآیند عرضه زمین

امروزه پرداختن به مقوله «توسعه پایدار» و ابعاد وارده و مرتب بر آن، از مهمترین مفاهیمی است که در برنامه ریزی شهری مورد توجه بوده؛ چنانچه بررسی نحوه تعامل مولفه های دخیل بر توسعه پایدار شهری و دیگر مقولات وابسته و پیوسته با برنامه ریزی شهری، از اهم مواردی است که لازم است تا در «رویکردی تحلیلی» و مبتنی بر «استدلال منطقی»، مورد واکاوی مفهومی و عملیاتی قرار گیرد. این امر در رابطه با «توسعه زمین شهری» و ابعاد مربوط با آن، نیز از این موارد بشمار می رود. بر این اساس بوده است که در مقاله حاضر، در «روش تحقیق توصیفی و تحلیلی» و «روش تحلیل استدلال منطقی»، به مفهوم نحوه توسعه پایدار شهری و تعامل آن با مقوله «نحوه عرضه و تقاضای زمین شهری» پرداخته شده است. از سویی دیگر، رشد فزاینده جمعیت و افزایش میزان مهاجرتهای شهری، همراه با تغییر شرایط در مقوله زمین شهری، بازتابهایی ویژه درحوزه شهرسازی و مسکن شهری داشته و دارد، بدانگونه که بی توجه به «روند عرضه مالکیت و فرایند چرخش زمین درعرصه اقتصاد شهری»، نمی توان انتظار بهبودی «مکانیسمهای منطبق سازی تسهیلات و توزیع زمین و مسکن شهری» را با نیازهای و خواستهای شهروندان داشت؛ و اینگونه است که توسعه پایدار با احترام به حقوق نسلهای آینده تلاش برای برآوری بیشینه نیازهای به حق باشندگان بشری، رویکردی ویژه بر مقوله زمین شهری دارد که یافته های این تحقیق را تشکیل می دهد تا جایگاه مقوله زمین شهری در چارچوب اندیشیدگی نظریه توسعه پایدار، مورد ارزیابی و بازبینی قرار گیرد.

Keywords:

توسعه پایدار زمین شهری , فرآیند مالکیت زمین , عرضه زمین , توسعه پایدار شهری