ابوالفتح عزیزی - حقوق علوم سیاسی و الهیات، قرآن و حدیث، علوم تحقیقات تهران، ایران
کاظم قاضی زاده - علوم قرآن و حدیث، دانشگاه تربیت مدرس ، تهران، ایران
محمدعلی ایازی - استادیار، گروه علوم و قرآن و حدیث، دانشکده الاهیات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
مهدی مهریزی - انشیار گروه علوم قرآن و حدیث؛ دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات. تهران، ایران.

آموزه تثلیث و الوهیت حضرت عیسی(ع) از جمله اعتقادات چالش برانگیز مسیحیت است، که مستنداتی بر پذیرش آن در اناجیل اربعه وجود ندارد. از این رو مسیحیان در طول تاریخ در این امر به تشتت آراء مبتلا شده و نتوانسته اند بنیان محکمی برای آن ارائه نمایند. مسیحیان در مورد کیفیت الهی یا جسمانی عیسی(ع)، و مراتب اقانیم و ازلیت یا حادث بودن آنها اختلاف نظر دارند و هر طائفه خود را برحق و دیگری را باطل می داند. حال سوال این است که تطور آموزه تثلیث در اناجیل چگونه بوده، و روایات اسلامی با مسئله تثلیث به چه شیوه ای برخورد کرده اند. بررسی توصیفی تحلیلی این مسئله نشان می دهد اقانیم سه گانه بر پایه های متزلزلی استوار است و در اناجیل اربعه نیز قابل رد هستند. معصومین(ع) نیز ساحت مسیح(ع) را از شرک مبرا دانسته، و در مواجه با عقیده تثلیث با رویکرد و سیره روایی، به استدلال عقلی و برهانی بر عبودیت مسیح(ع) و تبیین ماهیت روح القدس، و اثبات توحید و نفی شریک برای خدا پرداخته و هرگونه این آموزه را صراحتا کفر و کذب دانسته اند.

تثلیث , اناجیل اربعه , روایات عیسوی