اثر کاهش ابعاد بردار ویژگی روش SIFT بر ایجاد تصاویر پانورامای دو بعدی

دوربین های رایج و معمول زاویه دید کافی جهت گرفتن صحنه اطراف در یک عکس را ندارند بنابراین استفاده از تصاویر پانوراما خصوصا در مواقعی که تصویری جامع از یک موضوع مورد نظر باشد مفید به نظر می رسد. موزائیک پانوراما ترکیبی از تصاویر با زاویه پهن و با رزولوشن بالا از چند تصویر که از نقاط دید متفاوتی تهیه شده اند می باشد. این حوزه با پیشرفت الگوریتم های مورد استفاده در کنار توسعه پردازنده و دوربین های مورد استفاده به حوزه ای کاربردی تبدیل شده است به نحوی که اکنون در بحث گردشگری، تصاویر ماهواره ای، مطالعات زیر دریا و حتی در صنایع نظامی مورد استفاده می باشد. در این پژوهش ابتدا الگوریتم قدرتمند SIFT و کاربرد آن در ایجاد تصاویر پانوراما معرفی شده است و با اشاره به محدودیت های این الگوریتم در بحث زمان انطباق و حافظه مورد نیاز، با ارائه یک روش پیشنهادی از طریق تغییر در اندازه بردار ویژگی ضمن افزایش سرعت زمان انطباق، میزان حافظه مورد نیاز نیز به مقدار قابل توجهی کاهش داده شده است. این در حالی است که تغییر جدی در کیفیت تصاویر نیز ایجاد نمی گردد. این الگوریتم می تواند یک الگوریتم کاربردی در زمان واقعی از نظر کاهش زمان تشخیص در انطباق ویژگی ها و کاهش حافظه مورد نیاز تبدیل شود. در این تحقیق پس از مقایسه نتایج روش پیشنهادی با روش اصلی SIFT، نتایج به شرح ذیل حاصل گردید، سرعت زمان تطبیق در مقایسه با روش اصلی SIFT تقریبا ۶۰ درصد افزایش یافت و حجم حافظه مورد نیاز برای بردار ویژگی به یک هشتم کاهش یافت. اساس روش پیشنهادی استفاده از مقادیر غالب زاویه و اندازه گرادیان به عنوان ویژگی و بصورت محلی است.

Keywords:

واژه های کلیدی: بردار ویژگی , پانوراما , آشکارسازی نقاط کلیدی , SIFT