اکبر فاریابی - دانشکده برق و کامپیوتر، دانشگاه صنعتی اصفهان
رضا فاریابی - استاد مدعو، دانشکده فنی و حرفه ای پسران جیرفت، دانشگاه فنی و حرفه ای
زینب فاریابی - دانشگاه جیرفت ، کرمان، ایران

با پیشرفت تکنولوژی و ساخت پردازنده های جدید، روز به روز به فاصله سرعت میان پردازندهها و حافظه ها افزوده می شود. سرعت رشد پردازنده ها تا قبل از سال ۲۰۰۳ سالیانه نزدیک به ۵۰ درصدبوده و از آن سال به بعد رشد ۲۰ درصدی داشته است. این در حالی است که حافظه ها با سرعتی نزدیکبه ۴ درصد در سال در حال پیشرفت هستند. از این موضوع می توان این نتیجه را گرفت که هم اکنون حافظه به گلوگاه تبدیل شده و باید به فکر افزایش کارایی آن بود.با استفاده از سلسله مراتب حافظه و استفاده از حافظه های نهان در چندین سطح می توان این اختلاف سرعت میان پردازنده و حافظه اصلی ر ا تا حد نسبتا خوبی از بین برد. اگر از حافظه های نهان با اندازه های بزرگ تر و درصد برخورد بالاتر استفاده کنیم. سرعت اجرا در پردازنده افزایش بیشتری پیدا می کند اما یک مشکل اساسی پیش می اید و آن هم مصرف توان بالا است. در این مقاله قصد داریم روش هایی را برای مدیریت حافظه نهان پیشنهاد کنیم که علاوه بر حفظ کارایی، مصرف انرژی بهینه ای هم داشته باشد.

پردازنده، حافظه نهان، بهینه سازی مصرف انرژی، روش های مدیریت Cashe