رابطه خودکارآمدی و عملکرد تحصیلی در درس ریاضی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهر بیجار۱۴۰۰-۱۴۰۱

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه خودکارآمدی وعملکردتحصیلی در درس ریاضی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهر بیجار بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه ی دانش آموزان دختر و پسر پایه ی ششمابتدایی شهر بیجار به تعداد۲۶۰۰نفر که در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ مشغول تحصیل بوده اند تشکیل دادند. حجم نمونه آماری برای انجام این پژوهش براساس جدول مورگان ۲۵۰ نفر تعیین گردید. برای نمونه گیری ازروش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد، به این صورت که ابتدا از میان ۳۶دبستان موجود درشهربیجار، ۱۲ مدرسه انتخاب گردید سپس از هر مدرسه ۱کلاس انتخاب شد. ابزارهای مورداستفاده دراین پژوهش پرسشنامه خودکارآمدی شرر[۱۹۸۲]، پرسشنامه عملکردتحصیلی فام وتیلور[۱۹۹۹]بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه بهره گیری شد.نتایج پژوهش نشان داد که، بین خودکارآمدی و عملکردتحصیلی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهربیجار درسطح معناداری ۰/۰۵ رابطه معناداری وجود دارد؛ بنابراین می توان گفت خودکارآمدی پیش بینی کننده عملکرد تحصیلی درس ریاضی دانش آموزان ابتدایی شهر بیجار می باشد.

Keywords:

آموزش و پرورش , خودکارآمدی , عملکردتحصیلی