تاثیر تمرین NASM و عصبی عضلانی بر حس عمقی مچ پا، تعادل و قدرت بازیکنان فوتبالیست مرد مبتلا به پیچ خوردگی عملکردی مچ پا

تمرینات NASM و عصبی عضلانی در بهبود حس عمقی و تعادل افراد دارای بی ثباتی مزمن مچ پا موثر است، اما اطلاعات کمی در مورد تاثیر این تمرینات بر پیچ خوردگی مچ پا آن وجود دارد؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر مقایسه تمرینات NASM و عصبی عضلانی بر حس عمقی مچ پا، تعادل و قدرت بازیکنان فوتسال مرد انجام شد. در این مطالعه نیمه تجربی و کاربردی، ۲۰ نفر فوتسال مرد به صورت هدفمند انتخاب و به طورتصادفی به دو گروه تمرینات NASM (۱۰ نفر) و تمرینات عصبی عضلانی (۱۰ نفر) تقسیم شدند. تمرینات عصبی عضلانی و NASM به مدت ۸ هفته و سه جلسه در هفته انجام دادند. حس عمقی توسط گونیامترروی هر دو پا، تعادل پویا توسط آزمونSEBT جهت ارزیابی کنترل تعادل بر روی پای برتر و قدرت توسط اسکوات قبل و بعد از ۸ هفته تمرین برنامه تمرینی عصبی- عضلانی و NASM اندازه گیری شد. سپس داده ها با استفاده از آزمون t وابسته و t مستقل توسط نرم افزار spss نسخه ۲۴ مورد تحلیل شد. سطح معناداری ۰/۰۵≥p در نظر گرفته شد. یافته ها نشان داد بین هشت هفته تمرینات عصبی عضلانی و NASM در حس عمقی مچ پا تفاوت معناداری وجود دارد (۰/۰۵≥p). همچنین تفاوت معنا داری در تعادل پویا دوگروه بعد از مداخله مشاهده نشد (۰/۰۵≥p). قدرت دو گروه بعد از مداخله تفاوت معنا داری نبود (۰/۰۵≥p). لذا اضافه کردن تمرینات عصبی عضلانی و NASM به برنامه بازتوانی ورزشی به عنوان یک روش مقرون به صرفه، ایمن و غیر تهاجمی، می تواند باعث افزایش تعادل ،حس عمقی مچ پا و افزایش قدرت در بازیکنان مرد فوتبالیست شود.

Keywords:

حس عمقی , تعادل پویا , قدرت , تمرینات عصبی عضلانی , تمرینات NASM.