مهناز برومند - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه تهران
زهرا عسکری - کارشناس ارشد برنامه ریزی آموزشی دانشگاه تهران

این پژوهش به منظور بررسی اثربخشی گروه درمانی مثبت گرا بر افزایش انسجام درونی زنان متاهل انجام شده است. حس انسجام نوعی جهتگیری شخصی به زندگی تعریف میشود و افرادی که حس انسجام بالایی دارند در مقابل استرسها و وقایع زندگی رفتار واضح و مرتبط از خود نشان می دهند. این پژوهش کاربردی از لحاظ روش از نوع شبه آزمایشی و طرح پژوهش پیش آزمون- پس آزمون می باشد. در این پژوهش یک گروه آزمایش وجود داشت که با یک پیش آزمون و یک پس آزمون بر روی این گروه اجرا شد. جامعه این پژوهش شامل تمام زنان متاهل دانشجوی کارشناسی دنشگاه فردوسی مشهد که از یک تا ده سال از ازدواج آن ها گذشته است می باشند، نمونه این پژوهش متشکل از تمامی افرادی که فراخوان این طرح درمانی را مشاهده و ثبت نام کرده اند می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس حجم نمونه ۲۰ خانم متاهل دانشجوی کارشناسی بودند که یک تا ده سال از ازدواج آن ها گذشته بود، انتخاب شدند و در گروه آزمایش قرار گرفتند. اعضای گروه آزمایش در جلسات گروه درمانی مثبت گرا شرکت کردند، که شامل هشت جلسه گروه درمانی مثبت گرا هفته ای یکبار و به مدت یک ساعت و نیم تشکیل می شد. برای سنجش میزان انسجام درونی در مرحله پیش آزمون و پس آزمون از پرسشنامه انسجام درونی ارقبایی و همکاران استفاده گردید. اطلاعات حاصل از این آزمون ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شد. یافتههای پژوهش حاکی از این بود که با سطح معناداری (۰/۰۵>p)، فرضیه صفر رد میشود و فرضیه پژوهش تایید می شود. نتایج حاکی از این بود که شرکت در جلسات گروه درمانی مثبت گرا باعث افزایش انسجام درونی می گردد.

درمان مثبت گرا، گروه درمانی، انسجام درونی