سیدحسین ترابی - دکترای تخصصی علوم تربیتی گرایش مدیریت آموزشی

از زمان تشکیل آموزش و پرورش، به صورت رسمی در کشورها حدود یک قرن می گذرد در خلال این مدت نظام آموزشی در اثر تحولاتی که در سطح جامعه رخ داده است ازجهات گوناگون وسعت و گستردگی پیدا کرده است و این امر اهداف، وظایف و مسئولیت های آن را پیچیده تر و اداره امور را به مراتب دشوارتر نموده است. رسالت اساسی آموزشی و پرورش تربیت انسان سالم و سازنده است براین اساس مدیران فقط بازگوکننده بخشنامه ها ومجری آئین نامه ها وناظر بر اجرای برنامه ها ی رسمی نیستند بلکه وظیفه دارند فعالیت های مدرسه را در جهت اهداف متعالی تربیت، سازندگی دانش آموزان و در نهایت موفقیت جامعه هدایت نمایند.پس، مدیران آموزشی حال و آینده موظف هستند که با تعاریف و کارکردهای مدیریت، نظریه ها و تئوریهای مدیریت، راه، روش و اصول جدید مدیریت (سازمان های یادگیرنده، مدیریت مشارکتی، مدیریت خلاق، مدیریت دانش، مدیریت کیفیت فراگیر آشنایی کامل داشته باشند تا بتوانند محیطی دلپذیر و رضایت بخشی برای فعالیت پرسنل فراهم آورند.)به امید آنکه مدیریت آموزش و پرورش، امری عادی و مرسوم تلقی نشود و مدیران آموزشی در چارچوب صرف اعمال ضوابط، بایدها و اتکاء به قدرت رسمی، محبوس ومحدود نگردد، بلکه بیش از آن، زمینه برای ایجاد و توسعه روابط انسانی به ویژه مدیریت آموزشی فراهم گردد. در این مقاله سعی شده است تعاریف و کارکردهای مدیریت، نظریه ها و تئوریهای مدیریت آموزشی که چراغ راه مدیران آموزش و پرورش در فعالیت های مدرسه جهت رسیدن به اهداف متعالی تربیت، سازندگی دانش آموزان و در نهایت موفقیت جامعه خواهد بود، پرداخته شود.

تئوری های مدیریت، مدیریت آموزشی، دانش آموزان