زهرا طیبی - مدرس رسمی آموزش و پرورش و استاد دانشگاه
ابوالفضل قنبری سنجگانی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق اقتصادی موسسه آموزش عالی طلوع مهر

روانشناسی تربیتی شاخه ای از روانشناسی است که شامل مطالعه نحوه یادگیری افراد، از جمله روش های تدریس، فرآیندهای آموزشی، و تفاوت های فردی در یادگیری است.روانشناسی تربیتی ، به مطالعه روانشناختی یادگیری در موقعیت های مختلف آموزشی می پردازد که شامل روانشناسی تدریس و همچنین مطالعات جدیدتری از روانشناسی اجتماعی در محیط مدرسه می شود و به دنبال این است که بفهمد نحوه یاد گیری دانش آموزان و رشد آنها چگونه است و معلمان باید چه کارهایی انجام دهند تا آموزش موفق تری داشته باشند. روانشناسان تربیتی بر روی فناوری های مختلفی که در بحث آموزش استفاده می شود، تمرکز می کنند.اینکه معلمان چطور برنامه تحصیلی را تدوین می کنند، پلن و سرفصل های تدریس در کلاس چگونه تعیین می شود. دانش روانشناسی تربیتی ، دارای اهمیت اساسی در حل مسائل تدریس و تربیت است. روان شناسی تربیتی در بدو تاسیس عمده زمینه های تربیتی را شامل می شد ، اما با رشد سایر حوزه های روان شناسی حیطه عمل آن محدود تر گشته و تنها مسائل تربیتی مربوط به شورای آموزشگاهی و آموزش را شامل شد. روانشناسی تربیتی یکی از مهم ترین رشته هایی است که به بحث و بررسی پیشرفت های درسی و نارسائی های تحصیلی یاد گیرندگان می پردازد. در این مقاله به تعریف روانشناسی تربیتی ، پیش نیاز های روانشناسی تربیتی در امر آموزش، انگیزه های درونی و بیرونی و نقش روانشناسی تربیتی در آموزش و پرورش پرداخته شده است.

روانشناسی تربیتی، روانشناسی پرورشی،آموزش،یادگیری