محمد ملکی نیا - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
مسعود بیکی اشکذری - پژوهشگر حوزه مدیریت فناوری اطلاعات و ارتباطات –عضو SoLAR
ویدا نیک نامی - مدرس دانشگاه و مدیرسلامت روان شبکه بهداشت تاکستان

فراگیرشدن آموزش مجازی در دوره همه گیری کرونا و تاثیرقابل توجه آن درکاهش وقت تلف شده وهزینه های آموزش دهی و آموزش گیری ، ضرب آهنگ انقلاب صنعتی چهارم وهمچنین نظرمثبت بسیاری صاحبنظران و نهادهای بین المللی به سازوکارمزبور، این احتمال را قوت بخشید که پس از خاتمه بحران پاندمی کوید۱۹ شیوه آموزش مجازی بخش قابل توجهی از کلیه سطوح تعلیم و تربیت جهانی را در برگیرد. احتمال وقوع این مهم ایجاب می نمود موسساتی که فعالیت اقتصادی خود را در جهت کسب درآمد از فعالیت های آموزش حضوری برنامه ریزی و سازماندهی کرده بودند و سال های متمادی تجربه اندوزی وسرمایه گذاری دربخش مزبور را داشتند به صرافت بررسی سریع و واقعی بروز این احتمال بپردازند. مولفه ای که در این پژوهش به آن پرداخته شده ارزیابی موازنه اثر کسب مهارت های اجتماعی متاثر از آموزش حضوری درمقابل اثرویژگی های مثبت آموزش مجازی از نگاه آموزش گیرندگانی است که این تجربه دوگانه را داشته اند. در پژوهش حاضر ضمن مطالعه ادبیات موجود بروش مرور نظام مند و روایتی، داده های کیفی و کمی از ۲۸۷ نمونه که تجربه دانشجوئی در دوره مورد مطالعه را داشته اند با ابزار پرسشنامه و مصاحبه جمع آوری گردید. پایائی و روائی پرسشنامه با روش های استاندارد و از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ سنجیده شده و تحلیل داد ها با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۶ انجام و سپس با تحقیق در عملیات نرم بر اساس نقشه های شناختی به روش آمیخته به جمع بندی رسیده است . نتایجی که حاصل شد حاکی از تمایل غالب آموزش گیرندگان به تدریس حضوری بویژه در سال های اول ورود به دانشگاه است ، دانشجویانی که قبل از همه گیری با محیط آموزشی خود روابط مستقیم برقرارکرده و مهارت های لازم را اندوخته بودند، ادامه تحصیل وتعاملات خود را به روش مجازی ترجیح می دادندو در مقابل دانشجویانی که سال اول آموزش خود را در محیط مجازی آغاز کرده بودند ایجاد روابط از راه دور را چالش برانگیز می دانستند و موافق نبودند.

آموزش مجازی، مهارت اجتماعی، اقتصادآموزشی