وحیده طبیبی راد - استادیار گروه حسابداری، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران.
زهرا دیانتی دیلمی - دانشیار گروه حسابداری، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
رضا غلامی جمکرانی - استادیار گروه حسابداری، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران.
حسین عباسیان - استادیار گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
ابوالفضل بختیاری - استادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران.

هدف: هدف پژوهش حاضر ارزیابی اثربخشی روش های نوین تدریس در شرایط آموزش مجازی بر یادگیری، یادداری و انگیزش پیشرفت تحصیلی دانشجویان حسابداری است. روش : روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری، تمامی دانشجویان حسابداری مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ است. نمونه آماری تحقیق شامل ۵۰ دانشجو (۲۵ نفر گروه آزمایش با روش های نوین آموزش و ۲۵ نفر گروه کنترل با روش سنتی آموزش) است. روش های نوین آموزش مشارکتی، آموزش معکوس و یادگیری با کمک نقشه ذهنی در فضای مجازی با استفاده از پیام رسان ها و سامانه های آموزشی دانشگاه اجراشده است. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس (آنکوا) نشان می دهد روش مشارکتی بر یادگیری و یادداری دانشجویان موثر بوده ولی اثربخشی روش های معکوس و یادگیری با نقشه ذهنی در فضای مجازی بر متغیرهای یادگیری و یادداری معنی دار نبوده است؛ اما درمجموع به کارگیری این روش های نوین و فعال منجر به بهبود انگیزش پیشرفت تحصیلی دانشجویان شده است. نتیجه گیری: آموزش مشارکتی باعث می شود تا فراگیران از لحاظ شناختی بیشتر با موضوع درگیر شوند، اطلاعات با طبقه بندی بهتری در حافظه بلندمدت یادگیرندگان جای گیرد و ضروری است در کلاس های مجازی توجه ویژه ای به استفاده از آن شود. همچنین روش های فعال آموزشی در شرایط همه گیری کرونا، با فراهم نمودن بستری متفاوت، توانسته است بر انگیزه دانشجویان در کلاس حسابداری که به زعم اغلب دانشجویان خشک و خسته کننده است، اثربخش باشد و استفاده ترکیبی از آن ها در کلاس مجازی حسابداری توصیه می گردد.

آموزش مجازی, یادگیری مشارکتی, یادگیری معکوس, نقشه ذهنی, حسابداری مدیریت