جمال فرزندوحی - استادیار، گروه علوم قرآن و حدیث، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
عبدالله غلامی - استادیار، گروه علوم قرآن و حدیث، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه رازی، کرمانشاه،ایران
یدالله فیضی پیرانی - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث،دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
الناز گراوندی - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث،دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

رویدادهای حرکتی مفاهیمی هستند که در جهان خارج از ذهن رخ می­دهند و غالبا به وسیله­ افعال، مفهوم سازی می­ شوند.این رویدادها در زبان­ های مختلف به شکل های گوناگون رمزگذاری می­ شوند. تنوع در نحوه رمزگذاری رویدادهای حرکتی، سبب تقسیم ­بندی رده ­شناختی زبان­ها می­ گردد. این پژوهش بر مبنای بازنمایی مفاهیم معنایی رویدادهای حرکتی در افعال زبان قرآن انجام گرفت تا مشخص شود که آیا رویدادهای حرکتی مطابق آنچه تالمی (۲۰۰۷) ادعا می­ کند، در رابطه با افعال زبان قرآن نیز صادق است یا خیر؟ در قرآن کریم انواع مختلف افعال حرکتی به منظور مفهوم­ سازی امور انتزاعی مثل پاداش، عذاب، حساب، ذکر استفاده شده است. این مفاهیم گاهی از طریق افعال حرکتی شیوه­ نما بیان ­می­ شود که مسیر در آن ها از طریق تابع، مفهوم سازی شده است و گاهی مسیر در خود فعل واژگانی شده است. تابع در زبان قرآن معمولا در قالب سازه هایی همچون حروف جر یا سایر سازه­ های معنایی مرتبط با فعل بیان می­ شوند. براساس رویکرد شناختی تالمی، زبان­ ها به دو گروه «فعل بنیاد» و «تابع­ بنیاد» تقسیم می­ شوند. در گروه اول رویدادهای مربوط به پویایی نیرو، همچون مسیر، شیوه و سبب از طریق فعل و در گروه دوم، در قالب مداری بر حول ریشه­ فعل و از طریق تابع بازنمایی می­ شوند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که رده­ شناسی افعال زبان قرآن بر روی پیوستاری (فعل­ بنیاد/تابع­ بنیاد) قرار دارد که به سمت تابع­ بنیاد بودن گرایش بیشتری دارند.

رده شناسی شناختی, رویدادهای حرکتی, پویایی نیرو, فعل بنیاد, تابع بنیاد