سیدمصطفی هاشمی - دکتری جغرافیای سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران، نویسنده مسئول
حمیدرضا نصرتی - دانشجوی دکتری جغرافیای سیاسی دانشگاه خوارزمی

توسعه و امنیت، در آمایش مناطق مرزی لازم و ملزوم به شمار می­روند. توسعه مناطق مرزی محقق نمی­شود مگر آنکه امنیت به عنوان مقوله اصلی در آن منطقه تامین شود و بدون توسعه مناطق مرزی نیز نمی­توان امنیت را در مناطق مرزی محقق ساخت. مقاله حاضر، ضمن تبیین مفهوم آمایش مناطق مرزی، ماهیت و کارکرد مرزها، به مفهوم مرز و نگرش­های حاکم در رابطه با توسعه و امنیت مناطق مرزی پرداخته است و به توسعه و امنیت در شهرستان مرزی بانه و فرصت­ها و چالش­های عمده امنیت و توسعه در این منطقه مرزی اشاره دارد. در پاسخ به سوال پژوهش مشخص گردید که تاکنون موانع زیادی مانع توسعه­یافتگی شهرستان بانه شده است. باوجوداین فقدان امنیت عامل اساسی در توسعه نیافتگی بانه می­باشد به طوری که نبود رونق و توسعه در مناطق مرزی به خودی خود احساس هویت، مالکیت را از مرزنشینان سلب می­کند و اسباب مهاجرت آن ها به مناطق دیگر را فراهم می­آورد. از طرفی مهاجرت و خالی شدن سکونتگاه­های نواحی مرزی کشور از سکنه به طور بالقوه عاملی برای تهدید تمامیت ارضی و امنیت محسوب می­شود. تثبیت جمعیت در مناطق مرزی و به وجود آوردن احساس مالکیت بر توسعه محلی و رونق منطقه­ای، مهم­ترین اصلی است که علی رغم اینکه مرزنشینان را در لب مرزهای کشور، تشویق به حفظ و حراست از داشته­های خود می­کنند، تمایل به برقراری توسعه از درون همراه با حس مشارکت برانگیخته را چندین برابر می­کند. پژوهش حاضر به روش توصیفی تحلیلی و به روش کتابخانه­ای انجام شده است.

آمایش سرزمین, مناطق مرزی, توسعه, امنیت, شهرستان بانه