محمدرضا ناهیدی امیرخیز - گروه اقتصاد، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز- ایران.

با نگاهی به وضعیت اقتصاد کشور بعد از انقلاب اسلامی، به ویژه دهه اخیر به نظر می رسد که ایجاد تعادل نسبی در اقتصاد ما به مسئله­ای مهم تبدیل شده است. تغییرات ناگهانی و نارسایی­های عمیق در شاخص­های مهمی چون تورم، نرخ ارز، صادرات و واردات و بیکاری، اثباتی بر این مدعا و نشان از عدم وجود سیاست های یکپارچه و استوار اقتصادی دارد که سبب شده است. این عوامل از جمله عواملی است که همواره دولت ها در صدد کنترل آن ها به منظور رسیدن به اهداف سه­گانه تخصیص، توزیع و ثبات اقتصادی می­باشند. در ادبیات اقتصادکلان وجود پدیده های مذکور بعنوان شاخص­های بی­ثباتی اقتصادی قلمداد می­شوند که بر رشد و توسعه اقتصادی موثرند. این مقاله اثر شاخص های بی­ثباتی بر توسعه اقتصادی  ایران را طی دوره ۱۳۹۲-۱۳۵۸ با استفاده از داده های سری زمانی و مدل خود توضیح­برداری (VAR) مورد بررسی قرار داده است. نتایج حاصل از بررسی تاثیرپذیری توسعه اقتصادی از عوامل مذکور را مورد تائید قرار داده و توجه به این عوامل در رابطه با سیاست های تجاری و تحقق حماسه اقتصادی را روشن می­سازد.

بی ثباتی اقتصادی, توسعه اقتصادی, مدل خود توضیح-برداری (VAR)