فائزه معینی
منصور جهانگیری

فلزات سنگین نظیر آرسنیک، سرب، کادمیوم، کروم، نیکل، منگنز و جیوه مهمترین و خطرناک‎ترین نوع آلایندههای در پساب صنایع هستند. این مواد از طریق پساب کارخانجات تهیه کاغذ، پلاستیک، مواد دفع آفات نباتی، استخراج معادن وارد آب‎های سطحی و زیرزمینی می‎شوند. بیشتر فلزات سنگین به شدت سمی و سرطان‎زا هستندبنابراین پساب‎هایی که حاوی این یون‎های فلزی در غلظت بالایی هستند قبل از تخلیه باید بمنظور کاهش اثرات نامطلوب آنها بر سلامت عمومی و اکوسیستم تصفیه شوند. لذا حد مجازی برای تخلیه پساب صنایع حاوی فلزات سنگین به محیط‎های آبی در قوانین و استانداردهای ملی و بین‎المللی مطرح شده است. انواع غشاها براساس مواد سازنده‎شان شامل غشاهای پلیمری، غشاهای الکترولیت پلیمری، غشاهای معدنی، غشاهای متقارن، غشاهای نامتقارن، غشای سرامیکی، غشاهای اولترافیلتراسیون، غشاهای نانوفیلتراسیون و اسمز معکوس می‎باشد. که از بین آنها غشاهای پلیمری قابلیت عملکرد انتخابی مطلوب، نفوذپذیری بالا، مقاومت بالا دربرابر مواد شیمیایی، استحکام فیریکی-مکانیکی خوب، مقاومت دمایی را دارا می‎باشدمیان انواع مختلف فناوری‎های مبتنی بر غشاء از جمله فرآیندهای غشایی تحت فشار مانند میکروفیلتراسیون (MF )، اولترافیلتراسیون(UF )، نانوفیلتراسیون (NF) و اسمز معکوس (RO) پیاده‎سازی شوند. اینها بطور بالقوه بعنوان کاندیدهای عالی برای حذف مقادیر زیادی از آلاینده‎های درشت آلی شناخته میشوند. که در آن غشاهای NF و RO از جمله موانعی هستند که بیشترین کارایی را در حذف ریزآلاینده‎ها دارند.

پساب صنایع فلزی، روشهای تصفیه پساب، فلزات سنگین، غشا، انواع غشا، تصفیه ی فیزیکی پساب، تصفیه ی شیمیایی پساب