خدیجه پورعطاکش - گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی(ره) شهرری

امروزه فقدان آموزش فرهنگ زندگی شهری کاملا مشهود بوده و در کلانشهرها، ناآگاهی از فرهنگ شهرنشینی و قواعد رفتاری زندگی شهری، هزینه های زیادی را به اداره کنندگان شهر، محیط شهری و ساکنان شهر تحمیل کرده است. کلانشهرها با افزایش مداوم جمعیت ثابت و جمعیت سیارو افزایش خرده فرهنگ ها و قومیت های متعدد روبه روست و به موازات آن با نیازهای اجتماعی وابسته به آن مواجه است که با گسترش و افزایش این وضعیت، نیازها به مراتب بیشتر شده و وظایف سازمان های مربوطه نیز سنگین تر می شود. نیاز گسترده به شهرسازی و شهرگرایی در سده اخیر و همچنین انفجار جمعیت در کلانشهرها، ابعاد متنوعی به مسائل شهر داده و مباحثی چون آموزش و مشارکت شهروندان، اهمیت ویژه ای یافته است. با کاهش کیفیت محیط زیست شهری و افزایش آلودگی صوتی، آلودگی بصری، کمبود منابع، رشد آسیب های اجتماعی، نابسامانی سیستم های دفع فاضلاب و زباله، توسعه غیررسمی کلانشهرها، کاهش کیفیت زیست و رفاه شهری، مسائل سکونتی و ناهنجارهای رفتاری در شهرها، ضرورت فرصت های آموزش مجازی برای شهروندان در مدیریت شهری در سطح شهر تشدید شده است. آموزش شهروندی, از ارکان اساسی زندگی اجتماعی عصر حاضر است و در جوامع پیشرفته از طریق برنامه ریزی های متنوع, به آموزش مهارت های شهروندی, پرداخته می شود. یکی از مکانیسم های اساسی در این راستا، آموزش مجازی شهروندی است.

آموزش مجازی، مشارکت شهروندان