امیرمحمد ندیمی - کارشناس ارشد مردم شناسی دانشگاه

مفهوم توسعه پایدار را می توان از راه های مختلفی تفسیر کرد، اما در نهایت این مفهوم رویکردی نسبت به توسعه است که به دنبال ایجاد توازن بین نیازهای مختلف زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی ما به عنوان یک جامعه است. اغلب اوقات، توسعه به دنبال یک نیاز خاص به وجود می آید، آرمان و هدف توسعه پایدار، خلق و ایجاد یک جهان بهتر است. این مفهوم که بر پایه تلاش هایی برای گذار از چالش ها و دستیابی به وضعیت مطلوب در مسیر توسعه ایجاد شده است، ابعاد سه گانه ای از توسعه اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی را در بر می گیرد. پیدایش و شکل گیری شهرها روستاها و محلاتی که به لحاظ اقتصادی, محیطی و اجتماعی پایدار بوده و توانایی مقابله با چالش هایی همچون رشد جمعیت، مهاجرت و تغییر آب و هوا را داشته باشند, یکی از دشوارترین وظایف قرن حاضر محسوب می شود. پایداری اجتماعی به عنوان یکی از سه حوزه اصلی پایداری در مباحث مربوط به پایداری تا حدودی نادیده گرفته شده و الویت به مباحث اقتصادی و محیطی داده شده است. پایداری اجتماعی در واقع به نحوه تعامل و زندگی انسانها, محلات, و جوامع کنار یکدیگر در راستای هدف مشترک اشاره دارد. (Colantonio & Dixon, ۲۰۰۹). پایداری اجتماعی یکی از مفاهیم مرتبط با توسعه پایدار است که از دهه ۱۹۶۰ به بعد در برنامه های توسعه کشورهای مختلف وارد شد اما به دلیل عدم اجماع بر سر مولفه ها و جایگاه آن در میان سایر اجزاء توسعه پایدار در عمل به گونه های بسیار متفاوتی با آن برخورد شده است.

توسعه، پایداری