حسین زندی - گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید بهشتی تهران

گردشگری پدیده ایست چند وجهی و موضوع مطالعه بین رشته های مختلفی از قبیل اقتصاد، مدیریت، مردم شناسی، جغرافیا و علوم سیاسی و... شناخت و درک فرآیند پیچیده اجرائی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی گردشگری، نیازمند مدیریتی هدفمند و یکپارچه می باشد، تا ضمن بالا بردن سطح درآمد زایی شهر، فرصت بهره مندی از ابعاد مختلف گردشگری را فراهم سازد. امروزه گردشگری به عنوان یکی از مهمترین صنایع توسعه پایدار، فرصت بزرگ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی برای کلان شهرها و مادر شهرهای جهانی به وجود می آورد. رقابت در جهت توسعه پایدار گردشگری شهری با توجه به ارائه نیازهای گردشگران، در کنار تقویت مشارکت بخش های خصوصی و شهروندان در رفع این نیازها باید مورد اهمیت و برنامه ریزی مدیریت اجرایی گردشگری، باید مورد اهمیت و برنامه ریزی مدیریت اجرایی گردشگری شهری قرار گیرد. مزایای گردشگری بر هیچ کس پوشیده نیست. کشور ایران نیز پتانسیل های مختلفی در زمینه جذب گردشگر دارد و به نوعی برای همه ذائقه های گردشگران مناسب است؛ اما وضعیت گردشگری کشور به مراتب از حد انتظار پایین تر است. این امر معلول دلایل مختلفی است که بررسی و کنکاش این دلایل باید برای نهادهای تصمیم گیری، سازمان های اجرایی و مراکز دانشگاهی اولویت زیادی داشته باشد. نتایج نشان می دهد در جهت دستیابی به توسعه می توان از ابزارهای مختلفی بهره گرفت که حوزه گردشگری یکی از این ابزارهاست که خود دارای سطوح مختلف است. گردشگری شهری که یکی از زیر مجموعه های بخش گردشگری است می تواند نقش مهمی را در مدیریت شهری و دستیابی به توسعه ایفا نماید.

توسعه اجتماعی، پتانسیل گردشگری