حجت اله فرهنگی - کارشناس ارشد شهرداری تهران

گسترش شهر و شهرنشینی و افزایش تدریجی تعداد شهرهای بزرگ در جهان به خصوص در کشورهای در حال توسعه و از جمله ایران، از یک طرف و رشد شهرها ، تمرکز و تجمع جمعیت و افزایش بارگذاری ها ی محیطی و اقتصادی بربستر آنها از طرف دیگر، ضمن توجه بیشتر به شهرها، منجربه پذیرش نقش ها و عملکردهای متعدد شده است. یکی از موضوعات مهمی که بیشتر شهرهای بزرگ جهان با آن روبرو هستنند موضوع حوادث طبیعی است. با توجه به ماهیت غیر مترقبه بودن این حوادث و لزوم اتخاذ سریع و صحیح تصمیم ها و اجرای عملیات، مبانی نظری و بنیادی، دانشی را تحت عنوان مدیریت بحران به وجود آورده است. این دانش به مجموعه اقداماتی گفته می شود که قبل، حین و بعد از بحران جهت کاهش اثرات این حوادث و کاهش آسیب پذیری انجام می شود. با به کارگیری اصول و ضوابط شهرسازی و تبیین مفاهیم موجود در این دانش مانند بافت و ساختار شهر، کاربری اراضی شهری، شبکه های ارتباطی و زیر ساختهای شهری می توان تا حد زیادی اثرات و تبعات ناشی از حوادث طبیعی را کاهش داد. مدیریت بحران یک امر حاکمیتی بوده، لذا وجود ساختار متمرکز در مدیریت بحران یک امر ضروری است.

بحران، شهرداری، مدیریت شهری، سوانح طبیعی