رکسانه فرهادی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، گیلان، ایران
علیرضا مهرگان نیکو - استادیار، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، گیلان، ایران
امیر پورفرزاد - استادیار، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، گیلان، ایران

رسیدن و فساد پس از برداشت محصولات فرازگرا نظیر سیب، موز، کیوی و گوجه­فرنگی، تحت تاثیر اتیلن، سرعت بیشتری پیدا می­نماید و به منظور افزایش زمان ماندگاری این فرآورده­ها، زدودن این گاز از فضای نگهداری آن ها، امری ضروری می­باشد.­ برای دستیابی به این هدف، از زداینده­های اتیلن، بسته به نوع، عملکرد و یا هدف خاص، در حالت آزاد و یا درون­پوشانی شده بهره برداری می­شود. زداینده­های اتیلن بر مبنای مکانیسم­های مختلف نظیر اکسیداسیون، بازدارندگی و جذب عمل می­نمایند که به عنوان مثال، در هر مکانیسم می­توان پرمنگنات پتاسیم، ۱- متیل سیکلوپروپن و زئولیت را نام برد. به طورکلی هر نوع درون­پوشانی، عملکرد و مزایای خاص خود را به همراه دارد؛ از میان این روش­ها می­توان به تثبیت ذرات دی اکسید تیتانیوم بر روی بسترهای غیرآلی و بی اثر نظیر شیشه بوروسیلیکات و کوارتز، آغشته­سازی پرمنگنات پتاسیم درون ماتریسی خنثی، نظیر آلومینا، سیلیکاژل و زئولیت، پوشش های فوتوکاتالیستی دی اکسید تیتانیوم تثبیت شده در شبکه های فوم پلی­اتیلن منبسط شده و استفاده از ژلاتین و هیدروکسی پروپیل متیل سلولز به عنوان ماتریس­های آب گریز و آب دوست برای ادغام دی اکسید تیتانیوم اشاره نمود. در این مطالعه به بررسی روش­های مختلف زدودن اتیلن و نحوه درون­پوشانی آن ها پرداخته شده است.

زدودن اتیلن, فرازگرا, درون پوشانی ترکیبات