مقصود بشارتی - استادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر، دانشگاه تبریز
ولی گوزل پور - دانش آموخته کارشناسی ارشد تغذیه دام، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر، دانشگاه تبریز
ذبیح اله نعمتی - استادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر، دانشگاه تبریز
امیر کریمی - استادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر، دانشگاه تبریز

هدف از این آزمایش بررسی آثار افزودن ترکیبی از اسانس­های گیاهی اسید رسینولئیک، کاردانول و کاردول به سیلاژ یونجه پلاسیده شده همراه با سطوح مختلف تفاله سیب بر تجزیه­پذیری ماده خشک، ماده آلی و پروتئین ­خام به روش کیسه­های نایلونی بود. تیمارهای آزمایشی شامل ۱) سیلاژ یونجه، ۲) سیلاژ یونجه فرآوری­شده با اسانس (۵۰۰ میلی گرم در کیلوگرم وزن تر)، ۳) سیلاژ یونجه (۷۵ درصد) و تفاله سیب (۲۵ درصد)، ۴) سیلاژ یونجه (۷۵ درصد) و تفاله سیب (۲۵ درصد) فرآوری شده با اسانس، ۵) سیلاژ یونجه (۵۰ درصد) و تفاله سیب (۵۰ درصد)، ۶) سیلاژ یونجه (۵۰ درصد) و تفاله سیب (۵۰ درصد) فرآوری ­شده با اسانس، ۷) سیلاژ یونجه (۲۵ درصد) و تفاله سیب (۷۵ درصد) و ۸) سیلاژ یونجه (۲۵ درصد) و تفاله سیب (۷۵ درصد) فرآوری شده با اسانس بود که به­ مدت ۹۰ روز سیلو شد. ضرایب تجزیه پذیری با استفاده از روش کیسه­های نایلونی با چهار تکرار تعیین شدند. داده­های بدست آمده در قالب آزمایش فاکتوریل ۲ × ۴ بر پایه طرح کاملا تصادفی تجزیه شدند. در پایان ۹۶ ساعت انکوباسیون، بیشترین مقدار ناپدید شدن ماده خشک مربوط به تیمار حاوی ۲۵ درصد یونجه با ۷۵ درصد تفاله سیب همراه با افزودنی اسانس و کمترین مقدار مربوط به تیمار حاوی یونجه پلاسیده و افزودنی اسانس بود. افزودن اسانس گیاهی به سیلاژ یونجه در حین تهیه سیلاژ سبب افزایش نرخ ناپدید شدن ماده خشک و تجزیه­پذیری موثر ماده خشک و بهبود ارزش تغذیه­ای سیلاژ یونجه شد. همچنین افزودن تفاله سیب در سطوح مختلف سبب افزایش بخش­های با تجزیه­پذیری سریع و آهسته و تجزیه­پذیری موثر شد.

اسانس, تجزیه پذیری, تفاله سیب, سیلاژ یونجه, روش کیسه های نایلونی