تقی قورچی - استاد گروه تغذیه دام و طیوردانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
آمنه جمشیدی رودباری - دانشجوی دکتری تغذیه دام دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
محسن سمیعی زفرقندی - دانشجوی دکتری تغذیه دام دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

هدف از این پژوهش ارزیابی اثرات عمل­آوری بر فراسنجه­های پروتئین و نشاسته جو پوشینه دار و بدون پوشینه با استفاده از سیستم نورفور (NorFor) بود. دو رقم جو با استفاده از سود، فرمالدئید و اوره به ترتیب به مقدار ۳۵، ۴ و ۳۵ گرم در کیلوگرم ماده خشک عمل آوری شدند. با استفاده از داده­های آزمایش حاصل از اندازه­گیری تجزیه­پذیری شکمبه­ای پروتئین خام و نشاسته دانه جو، اجزای پروتئین شامل پروتئین محلول، پروتئین با پتانسیل تجزیه­پذیری، نرخ ثابت تجزیه و فراسنجه­های نشاسته شامل نشاسته محلول، نشاسته با پتانسیل تجزیه­پذیری و ثابت تجزیه نشاسته در سیستم نورفور برآورد شد. به منظور اندازه­گیری تجزیه­پذیری شکمبه­ای پروتئین خام از روش کیسه­های نایلونی و سه راس قوچ در زمان­های انکوباسیون ۰، ۲، ۴، ۸، ۱۶، ۲۴ و ۴۸ استفاده شد. نتایج نشان داد که جو بدون پوشینه و جو پوشینه دار عمل­آوری شده با اوره بیشترین مقدار پروتئین محلول را (به ترتیب ۵۶۱ و ۶۱۰ گرم در کیلوگرم پروتئین خام) در مقایسه با بقیه تیمارها داشتند. بخش نشاسته محلول در جو بدون پوشینه بدون عمل­آوری با بیشترین مقدار با دیگر تیمارها اختلاف معنی­داری داشت (۰۵/۰>P). بخش نشاسته با پتانسیل تجزیه­پذیری در جو پوشینه­دار بدون فرآوری نسبت به تیمارهای جو بدون پوشینه بیشتر بود. به طور کلی، کمترین مقدار پروتئین محلول و نشاسته محلول را به ترتیب جو بدون پوشینه عمل­آوری شده با سود و جو پوشینه عمل­آوری شده با اوره در سیستم نورفور داشت که حایز اهمیت برای عبور پروتئین و نشاسته از شکمبه است.

پروتئین, جو, عمل آوری, سیستم نورفور, نشاسته