احمد احمدی - استادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا
ژیلا رجبی - دانش آموخته گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا
پویا زمانی - دانشیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا
علی اصغر بهاری - دانشیار گروه علوم درمانگاهی، دانشکده پیرادامپزشکی، دانشگاه بوعلی سینا

ژن Kiss۱ به عنوان یکی از ژن های موثر بر باروری شناخته شده است. در مطالعه حاضر چندشکلی های یک قطعه ۳۳۱ جفت بازی از اگزون یک و یک قطعه ۲۸۶ جفت بازی از اینترون یک ژن Kiss۱ و ارتباط آن ها با صفت تولیدمثلی تعداد بره به ازای هر زایش در ۱۰۰ راس میش نژاد مهربان مورد بررسی قرار گرفت. روش­های چندشکلی فضایی تک رشته ای مبتنی بر واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR-SSCP) همراه با توالی یابی DNA برای شناسایی چندشکلی های احتمالی مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان­دهنده چندشکلی تک نوکلئوتیدی در سه جایگاه (g.۱۰۲C>T، g.۱۵۵G>C و g.۲۷۲G>A) با چهار الگوی متفاوت SSCP (هاپلوژنوتیپ) در اگزون یک بود. برای اینترون یک، تمامی نمونه­ها دارای الگوی باندی مشابه بودند و هیچ چندشکلی شناسایی نشد. مقایسه فراوانی های مشاهده شده با مورد انتظار برای هاپلوژنوتیپ های مورد مطالعه با کمک آزمون کای­اسکور نشان داد که فراوانی ژنوتیپ های مربوط به جهش های g.۱۰۲C>T و g.۲۷۲G>A در اگزون یک به­طور معنی داری متفاوت و در تعادل هاردی- واینبرگ نبودند (۰۰۱/۰>P). در بررسی پیوستگی بین هاپلوژنوتیپ های شناسایی شده با صفت تعداد بره به ازای هر زایش، ارتباط معنی داری مشاهده شد (P<۰.۰۵). نتایج بدست آمده از مطالعه حاضر نشان دادند که تنوع موجود در اگزون یک ژن Kiss۱ را می توان برای برنامه های انتخاب به کمک نشانگرها در گوسفندان نژاد مهربان مورد توجه قرار داد.

چندشکلی, ژن Kiss۱, صفات تولیدمثلی, گوسفند