مجتبی کریمی - دانش آموخنه کارشناسی تغذیه دام، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر، دانشگاه تبریز
مقصود بشارتی - استادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر، دانشگاه تبریز
اکبر تقی زاده - استاد گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
رشید صفری - استادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر، دانشگاه تبریز

این آزمایش به منظور بررسی اثرات افزودنی باکتریایی لالسیل (لاکتوباسیلوس بوچنری ۴۰۷۸۸) بر خصوصیات شیمیایی و پایداری هوازی سیلاژ یونجه پلاسیده شده و خرد شده با اندازه متوسط ۲ سانتی متر به همراه تفاله پرتقال، انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: ۱) علوفه یونجه پلاسیده (تیمار شاهد)، ۲) علوفه یونجه پلاسیده به همراه تفاله پرتقال (با نسبت ۷۰ به ۳۰) بدون افزودنی باکتریایی، ۳) تیمار ۲ به همراه cfu/g ۱۰۸×۵/۱ افزودنی لالسیل، ۴) تیمار ۲ به همراه  cfu/g ۱۰۸×۳ افزودنی لالسیل، ۵) تیمار ۲ به همراه cfu/g ۱۰۸×۵/۴ افزودنی لالسیل بودند و به مدت ۹۰ روز در دمای اتاق سیلو شد. داده های بدست آمده در قالب طرح آماری کاملا تصادفی آنالیز گردیدpH .تمام نمونه ها کمتر از ۵۵/۴ بود اما pH شاهد در مقایسه با سایر تیمارها بالاتر بود (۰۵/۰P<). افزودن تفاله پرتقال و مکمل باکتریایی به یونجه پلاسیده سبب افزایش معنی دار کربوهیدرات محلول در آب (WSC) و کل اسیدهای چرب فرار tVFA شد (۰۵/۰P<). کم ترین مقاومت در برابر فساد پذیری مربوط به تیمار ۱ و بیشترین مقدار مربوط به تیمار ۵ بود (به ترتیب ۵۶ ساعت و ۲۰۰ ساعت پس از قرار گرفتن در مجاورت هوا). بطورکلی افزودنی باکتریایی لاکتوباسیلوس بوچنری به همراه تفاله پرتقال با در دسترس قرار دادن کربوهیدرات قابل تخمیر برای لاکتوباسیل ها و کاهش سریع pHو محدود نمودن تکثیر مخمرها و قارچ ها سبب افزایش پایداری هوازی و بهبود کیفیت سیلوی حاصله گردید.

پایداری هوازی, تفاله پرتقال, سیلاژ یونجه, لاکتوباسیلوس بوچنری