محمدرضا گودرزی - استادیار/ دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه یزد، ایران.
آتیه فاتحی فر - دانش آموخته کارشناسی ارشد آب و سازه های هیدرولیکی/ گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی (ره)، ایران.
فاطمه عوض پور - دانشجوی دکتری آب و سازه های هیدرولیکی/ دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه یزد، ایران.

خشکسالی های متاثر از تغییر اقلیم از جمله مخرب ترین رویدادهای آب و هوایی هستند که باعث خسارت های قابل توجهی هم در بخش منابع طبیعی و هم در زندگی انسان ها می شوند. در تحقیق حاضر بمنظور بررسی اثر تغییر اقلیم بر خشکسالی، بارش و دمای آینده (۲۰۳۰-۲۰۵۰) ایستگاه دوگنبدان شهرستان گچساران، با مدل CanESM۲ تحت سناریو RCP۸.۵ محاسبه شد. سپس با استفاده از شاخص بارش-تبخیر و تعرق استاندارد شده (SPEI) در دوره پایه (۲۰۰۵-۱۹۸۵) و آتی در سری های زمانی مختلف خشکسالی ارزیابی شد. درنهایت متغیرهای شدت و مدت خشکسالی برای محاسبه احتمال و دوره بازگشت توام، با تابع چند متغیره کاپولا تحلیل شد. نتایج نشان داد متغیرهای دمای ماهانه تحت سناریو RCP۸.۵ ۲/۲ درجه سانتیگراد افزایش و بارش ۵/۵ درصد کاهش یافته است. نتایج ارزیابی خشکسالی نشان می دهد تعداد دوره های خشک و مرطوب با افزایش طول مقیاس کمتر می شوند، اما مدت زمان طولانی ترین دوره افزایش می یابد. همچنین تعداد دوره های خشکسالی تحت سناریوی RCP۸.۵ نسبت به دوره پایه افزایش خواهد یافت. تابع فرانک با مقادیر متوسط سه شاخص ارزیابی نیکویی برازش RMSE (۰/۳۸)، NSE (۰/۹) و AIC (-۱۰۱/۹) بعنوان بهترین تابع برازش داده شده در هر دو دوره انتخاب گردید. نتایج تحلیل توام دوره بازگشت یک رویداد خشکسالی با میزان سختی ۱۰ و مدت ۱۰ ماهه برای دوره پایه و RCP۸.۵ بترتیب ۵ و ۴ سال می باشد که نشان دهنده کاهش دوره بازگشت خشکسالی های شدید و افزایش آن ها در آینده تحت سناریو RCP۸.۵ نسبت به دوره پایه است.

تغییر اقلیم, خشکسالی, احتمال وقوع توام, دوره بازگشت, سختی-مدت