بیدا دهقانی - دانش آموخته کارشناسی ارشد/ گروه عمران منابع آب، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران
مریم فراهانی - استادیار/ گروه محیط زیست، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران.
بابک امین نژاد - استادیار/ گروه عمران- منابع آب، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران.

محدودیت نسبی منابع آب و افت بیش از حد منابع آب زیرزمینی در دشتهای کشور توجه به مدیریت یکپارچه منابع آب را ضروری کرده است. تحقیق حاضر با هدف ارزیابی سناریوی تغذیه مصنوعی و پخش سیلاب جهت مدیریت یکپارچه منابع آب حوضه دشت ورامین و با استفاده از مدل WEAP انجام گرفت. داده های مورد نیاز نظیر دبی رودخانه های شور و جاجرود، حجم مخازن لتیان و ماملو، میزان بارندگی، تبخیر، جمعیت، نرخ رشد جمعیت، میزان تقاضای آبی در بخش شرب، کشاورزی و صنعت در سال پایه آبی (۲۰۱۶-۲۰۱۷) وارد نرم افزار گردید. سپس سناریوهای مرجع و تغذیه مصنوعی تدوین شده و در یک دوره ۲۰ ساله مقایسه شدند. نتایج نشان داد در صورتی که وضعیت کنونی ادامه یابد در ۲۰ سال آینده قادر به تامین ۲/۱۶ و ۴/۲۷درصد از نیازهای آبی بخشهای کشاورزی و صنعت در منطقه دشت ورامین نخواهیم بود. در حالی که اگرسالیانه ۳۳ میلیون مترمکعب از هرز آبهای سطحی منطقه بصورت پخش سیلاب به آبخوان منطقه تزریق گردد، علاوه بر آن که در بخش کشاورزی و صنعت به ترتیب ۲/۹و ۹/۱۷درصد کاهش در عدم تامین تقاضا نسبت به سناریو مرجع رخ خواهدداد، بلکه حتی در صورتی که میزان برداشت از منابع آب زیرزمینی با روند کنونی تداوم یابد، ذخیره استاتیک آبخوان از میانگین ۳۵۱ میلیون مترمکعب به ۳۸۸ میلیون مترمکعب رسیده و سبب جبران افت منابع آب زیرزمینی منطقه به میزان ۱/۲۱ سانتی متر به صورت میانگین دوره ۲۰ساله نیز خواهد شد.

مدیریت یکپارچه, آب زیرزمینی, پخش سیلاب, تغذیه مصنوعی, مدل WEAP