منصور جهان تیغ - استادیار مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی سیستان 

هدف از انجام این پژوهش شناسایی مناسبترین روش آبیاری نهال به منظور افزایش پوشش گیاهی بویژه در مناطق خشک می باشد. در این تحقیق دو روش آبیاری (سنتی و تخلیه 70 درصد رطوبت خاک) بر روی رشد نهال گز مورد بررسی قرار گرفت. برای اجرا این تحقیق چاله هایی به عمق 80 سانتی متر حفر و نهال های گز در داخل آنها کاشته شد. کشت سنتی هفته ای یکبار (به میزان 60 لیتر) و در روش 70 درصد تخلیه رطوبتی خاک با استفاده از TDR زمان و مقدار آب مشخص و از طریق سیستم قطره ای آبیاری گردید. نتایج نشان می دهد که در روش سنتی رشد حداقل، حداکثر و متوسط ارتفاع نهال ها بترتیب 80/3 و 98/7 و 86/2 و در روش آبیاری 70 درصد تخلیه رطوبتی خاک 96/9 و 128/3 و 110/9 سانتی متر در طول دوره برآورد شد. هر نهال در روش سنتی در 11 ماه از سال بطور متوسط ماهانه 240 و در خرداد ماه 360 لیتر و در روش آبیاری 70 درصد تخلیه رطوبتی خاک 30 لیتر آب مصرف نموده است. تجزیه و تحلیل آماری نشان می دهد که بین دو روش آبیاری اختلاف معنی داری وجود دارد. همچنین برای ایجاد یک متر مربع تاج پوشش گیاهی در دو روش مزبور به ترتیب 13263/2 و 230 لیتر آب مصرف شد. علاوه بر آن در دو روش مورد بررسی به ترتیب روابط (1) و (2) بین آبیاری و میزان رشد تاج پوشش برقرار است. 1) A= 0/0000754W ( 2 A= 0/00434783W

آبیاری سنتی، پوشش گیاهی، مناطق خشک، ارتفاع نهال، تخلیه رطوبتی