هوشنگ قمرنیا - استاد گروه مهندسی آب دانشگاه رازی
نرگس سلطانی - مهندسی آب ، کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

در این تحقیق جهت تعیین بهترین روش برآورد تبخیر- تعرق گیاه مرجع در بین روش های بر پایه تشت تبخیر برای اقلیم های مختلف از آمار واطلاعات هواشناسی روزانه طی ۱۵ سال (۲۰۱۳-۱۹۹۹) در۱۵۳ ایستگاه سینوپتیک سراسرکشور استفاده شد. تبخیر - تعرق مرجع برای کل ایستگاه های سینوپتیک کشور، از ۱۲ روش بر پایه تشتک تبخیر محاسبه شد، همچنین ازروش فائو- پنمن- مانتیث به عنوان روش استاندارد برای ارزیابی دیگر روش ها استفاده گردید. برای ارزیابی دقت مدل ها از آزمون های آماری RMSE،MBE ، R۲ و t استفاده بعمل آمد. نتایج نهایی نشان داد که در دو اقلیم خشک و نیمه خشک کشور روش های محمد و همکاران، فائو- ۲۴ در شرایط خشک و کریستیانسن مناسب ترین و روش های اشنایدر ،آلن و پروت، راگووانشی و والندر، نامناسب ترین روش های برآورد تبخیر- تعرق بودند. برای اقلیم مدیترانه ای روش های محمد و همکاران، کونیکا و اشنایدر، مناسب ترین و روش های پرییرا، فائو- ۲۴ در شرایط خشک و راگووانشی و والندر به عنوان نامناسب ترین روش ها شناخته شدند. در اقلیم نیمه مرطوب روش های اشنایدر اصلاح شده، آلن و پروت و پرییرا مناسب ترین و روش های محمد و همکاران، فائو-۲۴ در شراط خشک و راگووانشی و والندر نامناسب ترین روش ها بودند. در اقلیم های مرطوب و بسیار مرطوب به ترتیب روش های اشنایدر اصلاح شده و فائو-۵۶ (آلن ، ۱۹۹۸) بهترین و روشهای پرییرا، فائو۲۴- در شرایط بدون پوشش محمد و همکاران و فائو-۲۴ در شرایط خشک و روش های راگووانشی و والندر بدترین روش ها بودند. در نهایت مقایسه نتایج حاصل از مطالعات لیسیمتری در اقلیم نیمه خشک صحت روش های انتخابی را تایید نمود.

تبخیر تعرق گیاه مرجع, برپایه تشت, آزمون های آماری, مطالعات لیسیمتری