نیلوفر قنواتی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه زنجان
عبدالحسین پری زنگنه - دکتری محیط زیست، استادیار دانشگاه زنجان، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه زنجان
بابک خورشیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه زنجان
مرضیه نهاوندی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه زنجان

تامین و مصرف انرژی همواره یک امر حیاتی در زندگی بشر بوده و دستیابی به منابع جدید انرژی نقش اساسی در پیدایش و تغییر تمدن‌ها داشته است. استفاده از اینگونه انرژی‌ها گر چه موجب دگرگونی و تکامل شد ولی در کنار خود مسائل و مشکلاتی را نیز به وجود آورد، که مهمترین آن‌ها بحران زیست محیطی و انواع آلودگی‌ها می‌باشد. برای ایجاد توازن زیست محیطی در کره‌ی زمین نگرش جدیدی در امر توسعه به وجود آمد که امروزه به نام توسعه پایدار شناخته شده و طرفداران زیادی پیدا کرده است. هماهنگی با توسعه پایدار و مصرف بهینه انرژی و استفاده از منابع انرژی پاکیزه و تجدید پذیر نوین نکانی است که در طراحی محیط زیست و اماکن باید مد نظر طراحان و معماران قرار بگیرد. در این مقاله به روش مورد تحقیقی به مواردی چون طراحی محیط زیست با استفاده از انرژی‌های رایگان طبیعت نظیر انرژی خورشید، باد و ... به کارگیری مصالحی که اتلاف انرژی را در اقلیم‌های مختلف به حداقل برساند و تلفیق فناوری‌های نو و سنتی اشاره می‌شود و آفرینش یک محیط زیست نوین هماهنگ با توسعه‌ی پایدار مد نظر است. که در این پژوهش به بررسی محیط بیابانی با رویکرد توسعه پایدار بررسی می‌شود. به نحوی که در طراحی محیط زیست بیابانی از انرژی‌های پاک موجود در اطراف استفاده شود به طوری که همساز با اقلیم باشد و بتوان با توازن زیست محیطی این محیط را پایدار طراحی کرد.

توسعه‌ی پایدار، طراحی اقلیمی، انرژی تجدید پذیر، زیست محیط