جواد صمدی - دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی منابع طبیعی/ آلودگی محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی تهران و عضو باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان دانشگاه آزاد اسلامی نراق

ارزیابی آسیب پذیری و آلودگی آبخوان ها برای مدیریت، توسعه و تخصیص کاربری اراضی، نحوه پایش کیفیت، پیشگیری و حفاظت از آلودگی آبهای زیرزمینی ضروری است. در این تحقیق از مدل های DRASTIC و تخریب مخدوم با کمک تکنیک GIS (تلفیق به روش همپوشانی شاخص) جهت ارزیابی تاثیر کاربری اراضی و آسیب پذیری بر آلودگی آبخوان کاشان استفاده گردید. در نقشه تهیه شده از مدل DRASTIC، ضریب تعیین ۲۶% و سطح معنی داری ۰۵/۰ و با افزودن لایه کاربری اراضی (LU) سطح معنی داری ۰۵/۰ و ضریب تعیین ۵/۳۱% با غلظت نیترات در مدل DRASTIC-LU نشان داد. در این مدل حدود ۱/۱درصد از آبخوان در ناحیه شمال غرب، غرب و جنوب، به دلیل وجود کاربری های شهری، صنعتی و کشاورزی، میزان تغذیه بالا و وجود شن و مواد درشت دانه زیاد در منطقه غیراشباع، محیط خاک و محیط آبخوان دارای آسیب پذیری زیادی می باشد. همچنین کاربری های صنعتی، باغی، زراعی، شهری، زراعت دیم، بایر و مراتع به ترتیب با رتبه های ۱۰، ۹، ۸، ۷، ۵/۵، ۵/۲، ۲ بیشترین تاثیر آلودگی نیترات با استفاده از مدل تخریب و خطرپذیری ذاتی ۴۵/۰ را بر آبهای زیرزمینی بر اساس همبستگی جزئی و سطح معنی داری ۰۵/۰ نشان دادند.

آسیب پذیری, DRASTIC, آبخوان کاشان, کاربری اراضی, آلودگی, ضریب تعیین, مدل تخریب