انتخاب بهترین توزیع فراوانی برازش یافته سیلاب با استفاده از معیارهای تصمیم گیری (مطالعه موردی: حوضه های آبخیز منتخب استان خراسان رضوی)

هر گونه برنامه ریزی و یا طراحی در حوضه های آبخیز باید بر اساس تجزیه و تحلیل داده های هیدرولوژی و هواشناسی مربوط به آن حوضه صورت گیرد. کمبود آمار و اطلاعات در مورد کمیت و کیفیت آب ناشی از توسعه ضعیف شبکه های هیدرولوژیکی است که این مشکل اغلب در کشورهایی که با بحران های مالی، منابع انسانی و تکنیکی روبرو هستند به وجود می آید. در هیدرولوژی سعی می شود داده هایی که به صورت تجربی اندازه گیری و ثبت شده اند با توابع توزیع تئوری برازش داده شده و بهترین تابعی که با داده ها مطابقت داشته باشند به عنوان تابع توزیع احتمال برگزیده شود تا به وسیله آن به ازاء هر احتمال مورد نظر مقدار متغیر هیدرولوژی بدست آید. این تحقیق مطالعه موردی از امکان سنجی استفاده از معیارهای تصمیم گیری و انتخاب مدل در آزمون نکوئی برازش سری های دبی حداکثر لحظه ای ایستگاه های هیدرومتری منتخب واقع در مناطق خشک و نیمه خشک استان خراسان رضوی (طول دوره مشترک آماری، عدم وجود روند و تصادفی بودن سری های مشاهداتی) را ارائه می دهد. در این زمینه چهار معیار انتخاب مدل بنام های AIC، AICc، BIC و ADC به منظور برآورد بهتر سیلاب طرح مورد بررسی قرار گرفت و به منظور انجام محاسبات فوق از محیط برنامه نویسی نرم افزار R استفاده شد. نتایج نشان داد، بهترین راهبرد استفاده از روش BIC (یا AIC که نتایج مشابه BIC دارد) توام با روش ADC می باشد و همچنین نتایج توانایی تکنیک های انتخاب مدل در تجزیه و تحلیل فراوانی وقوع سیلاب را تایید می نماید.

Keywords:

آزمون نکوئی برازش , معیار اطلاعاتی آکائیک (AIC) , معیار اطلاعاتی آکائیک اصلاح شده (AICc) , معیار اطلاعاتی بیزین (BIC) , معیار اندرسون دارلینگ (ADC) , استان خراسان رضوی