ملیحه فاضلان - دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایران
نیکو خسروی - گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایران
فهیمه کاظمی - گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایران

کراس­فیت یکی از روش­های رو به رشد تمرین عملکردی با شدت بالا است. هدف پژوهش حاضر تعیین اثر یک دوره تمرینات کراس­فیت بر شاخص­های ترکیب بدنی، توان هوازی و زمان رسیدن به واماندگی در زنان فوتسالیست بود. تعداد ۲۴ دختر فوتسالیست با میانگین سنی ۲ ± ۲۰ سال و میانگین وزنی ۸۶/۶ ± ۱۲/۵۶ کیلوگرم انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۲ نفره تمرین و کنترل قرار گرفتند. آزمودنی­ها آزمون­هایی شامل آزمون بروس، ترکیب سنجی را در دو روز پیش و پس از شروع تمرینات انجام دادند. گروه تمرین به مدت ۴ هفته، دو روز در هفته و به مدت ۳۵ تا ۴۰ دقیقه در هر جلسه به انجام تمرینات کراس­فیت پرداختند و گروه کنترل در طی این دوره فقط فعالیت­های روزمره خود را انجام دادند. تجزیه و تحلیل داده­ها با آزمون تی همبسته و تی مستقل در سطح معناداری ۰۵/۰ P<انجام گرفت. نتایج حاصل از آزمون تی همبسته نشان داد که بین وزن بدن، BMI، %BF، WHR، BFM، حداکثر اکسیژن مصرفی (VO۲max) و زمان رسیدن به واماندگی در گروه کنترل و تمرین در مرحله پیش­آزمون و پس­آزمون تفاوت معنا­داری وجود نداشته است. همچنین، نتایج حاصل از آزمون تی همبسته نشان داد که بین متغیرهای فوق الذکر در دو گروه کنترل و تمرین پس از ۴ هفته آزمون تفاوت معنا­داری وجود نداشته است. بنابراین، با توجه به یافته­های پژوهش حاضر، تمرینات کراس­فیت به مدت ۴ هفته، دو روز در هفته بر بهبود شاخص­های ترکیب بدنی، توان هوازی و زمان رسیدن به واماندگی در زنان فوتسالیست تاثیری نداشت.

تمرینات کراس فیت, VO۲max, ترکیب بدنی, زمان رسیدن به واماندگی, زنان فوتسالیست