محسن حمیدیان - دانشیار گروه حسابداری، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
محمد محمدی - استادیار گروه حسابداری، دانشگاه پرندک، ساوه، ایران.
بهنام کریمی دلدار - دانشجوی دکتری حسابداری، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر ویژگی ریسک پذیری مدیرعامل، بیش اعتمادی مدیرعامل و شدت سرمایه بر اجتناب مالیاتی می باشد. پژوهش حاضر بر مبنای هدف، از نوع کاربردی و  از نقطه نظر روش استنتاج، از نوع توصیفی– تحلیلی می باشد. قلمرو تحقیق بازه زمانی ۱۰ ساله از ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰ را در بر گرفته و مکان تحقیق بورس اوراق بهادار تهران و شرکت­های پذیرفته شده در بورس می باشد. به منظور بررسی صحت فرضیه های پژوهش، از رگرسیون چندمتغیره مبتنی بر داده­های ترکیبی با اثراث ثابت و از نرم افزار ایویوز ۱۱ استفاده شده است. نتایج فرضیه های پژوهش نشان داد که ریسک­پذیری مدیرعامل، تاثیر معنادار و مثبتی بر اجتناب مالیاتی شرکت دارد. بیش­اعتمادی مدیرعامل بر اجتناب مالیاتی تاثیر معنادار و مثبتی دارد. شدت سرمایه بر اجتناب مالیاتی تاثیر معنادار و منفی دارد. ترجیحات ریسک پذیری مدیر با بازده مثبت ارزش پولی رابطه مثبت دارد. ارزش مثبت به این معنی است که مدیرعاملی که ریسک پذیر است، مایل است برای کسب سود بیشتر نسبت به هزینه های مالیاتی متهورانه تر عمل کرده و بیشتر در فرآیند های فرار و اجتناب مالیاتی درگیر شود. بر مبنای نظریه پلکان بالاتر ویژگی های مدیریت ارشد بر نتایج سازمانی تاثیر می گذارد. یک مدیر عامل با اعتماد به نفس بیش از حد بر اساس توانایی و تجربه خود برای رهبری یک شرکت عمل می کند. هر چه شدت سرمایه بیشتر باشد، اجتناب مالیاتی بیشتر است. از سوی دیگر، هر چه شدت سرمایه کمتر باشد، اجتناب مالیاتی کمتر می شود.

ریسک پذیری مدیرعامل, بیش اعتمادی مدیرعامل؛ شدت سرمایه؛ اجتناب مالیاتی