حمیده ذکریائی - گروه تکثیر و پرورش آبزیان، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
محمد سوداگر - گروه تکثیر و پرورش آبزیان، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
سیده صدیقه حسینی - گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گرگان، گرگان، ایران.
حامد پاکنژاد - گروه تکثیر و پرورش آبزیان، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
کارتیک باروآه - گروه مدیریت و تغذیه حیوانات، دانشکده علوم حیوانات و داروهای دامپزشکی، دانشگاه علوم کشاورزی سوئد، اوپسالا، سوئد.

این تحقیق جهت بررسی تاثیر دو گونه از پروبیوتیک ­های جنس لاکتوباسیلوس، لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس بولگاریکوس (Lactobacillus acidophilus و Lactobacillus bulgaricus) و عصاره قارچ دکمه ای(Agaricus bisporus) به صورت مجزا و توام بر فعالیت آنزیم ­های گوارشی، ترکیب لاشه، بازماندگی، رشد و فلور میکروبی روده در ماهی زبرا (Danio rerio) انجام شد. برای این منظور، ۷ جیره آزمایشی در ۳ تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. بچه ماهیان یک ماهه زبرا با میانگین وزنی۱± ۷۵/۹میلی­ گرم به مدت ۶۰ روز با جیره­ های آزمایشی شامل: جیره فاقد پروبیوتیک و پربیوتیک (جیره یک)، جیره حاوی ۱% عصاره قارچ دکمه­ ای به عنوان پربیوتیک (جیره دو)، جیره حاوی ۱۰۷ سلول بر گرم جیره باکتری لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس (جیره سه)، جیره حاوی ۱۰۷ سلول بر گرم جیره باکتری لاکتوباسیلوس بولگاریکوس (جیره چهار)، جیره حاوی ۱۰۷ سلول بر گرم جیره باکتری لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس به همراه ۱% عصاره قارچ دکمه ­ای (جیره پنج)، جیره حاوی ۱۰۷ سلول بر گرم جیره باکتری لاکتوباسیلوس بولگاریکوس به همراه ۱% عصاره قارچ دکمه­ ای (جیره شش)، جیره حاوی ۱۰۷ سلول بر گرم جیره باکتری لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس بولگاریکوس به همراه ۱% عصاره قارچ دکمه ­ای (جیره هفت) تغذیه شدند و در انتهای دوره جهت بررسی فاکتورهای مذکور نمونه ­برداری به طور تصادفی صورت گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین افزایش رشد، نرخ رشد ویژه و کم­ترین ضریب تبدیل غذایی در تیمارهای سین­بیوتیکی مشاهده شد که با تیمار شاهد اختلاف معنادار داشت (۰۵/۰>P)؛ با این حال، در میزان بازماندگی تمامی تیمارها با گروه شاهد اختلاف معنادار مشاهده نشد (۰۵/۰P)، در ارتباط با ترکیب شیمیایی بدن، میزان پروتئین در تیمار تغذیه شده با جیره هفت مشاهده گردید که با تیمار شاهد تفاوت معنادار داشت (۰۵/۰>P)؛ اگرچه، این تفاوت در میزان چربی، خاکستر و رطوبت بدن بین تیمار شاهد با سایر تیمارها معنادار نبود (۰۵/۰P)؛ اگرچه، در تعداد این باکتری­ها ۱۰ روز پس از توقف افزودن مکمل ­ها در جیره­ های آزمایشی با تیمار شاهد تفاوت معناداری مشاهده نشد (۰۵/۰

ماهی زبرا, قارچ دکمه ای, باکتری های لاکتوباسیلوس, آنزیم های گوارشی