علیرضا شکوهی - استادیار /دانشگاه ببن المللی امام خمینی (ره)،دانشکده فنی و مهندسی، گروه مهندسی آب ، قزوین، ایران
بهرام ثقفیان - دانشیار /مرکز تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری، تهران، ایران

این مقاله به بررسی روش های موجود برای تعیین موقعیت خطوط همزمان پیمایش در جریانهای همگرا در مقایسه با روش تحلیلی موج سینماتیک اختصاص یافته است و سعی دارد تا به جای استفاده از روش های تجربی مرسوم، روشی بر مبنای تئوری حرکت امواج را مطرح نماید. مولفین در تحقیقات قبلی خود در بررسی جریانهای موازی نشان داده اند که بسیاری از روش های موجود، با فرض تناسب زمان تعادل با توانی از فاصله نقاط تا خروجی حوضه، زمان پیمایش را بدست می دهند. در تحقیق حاضر با بررسی طیفی از توانها نشان داده شده است که استفاده از توان مورد استفاده در معادله موج سینماتیک نزدیکترین جواب به حل تحلیلی را برای تعیین شاخه صعودی هیدروگراف سیل بدست خواهد داد. نتایج حاصل از این  تحقیق برای جریانهای همگرا موید نتایج بدست آمده در مورد جریانهای موازی می باشد. پیچیدگی معادلات حاکم بر جریانهای همگرا در آن حد است که روشهای حل ارائه شده برای بخصوص شاخه صعودی هیدروگراف بسیار محدود می باشد. روش زمان -  مساحت یکی از مناسب ترین و ساده ترین تکنیک های روندیابی حوضه ها می باشد و بالقوه می تواند به عنوان یک مدل توزیعی مورد استفاده قرار گیرد. کاربرد روش زمان - مساحت با نرم افزارهای GIS به سهولت امکان پذیر است. نتایج حاصل از تحقیق حاضر امکان استفاده گسترده از این روش را با حذف محدودیت تعیین تجربی موقعیت خطوط همزمان پیمایش فراهم می نماید.

زمان – مساحت, جریانهای همگرا, موج سینماتیک, زمان تعادل, خطوط همزمان پیمایش